niedziela,
Jan Stachura
Jan Stachura urodził się 15 maja 1916 roku w Mszanie Dolnej, w Małopolsce. Przed wybuchem wojny pracował jako nauczyciel w szkołach podstawowych. Działał w ruchu ludowym. W 1939 roku został zmobilizowany. Walczył w szeregach Armii Karpaty jako podporucznik rezerwy. Po klęsce wrześniowej był współtwórcą placówki ruchu oporu „Mnich”, która później została włączona w struktury Związku Walki Zbrojnej. W 1942 roku sformował własny oddział partyzancki „Wilk”, który operował w Beskidach Zachodnich.
W 1943 roku doszło do połączenia oddziałów „Wilk” i „Mszyca”. Jan Stachura został zastępcą dowódcy połączonego oddziału. Jednostka organizacyjnie podlegał nowosądeckiemu Inspektoratowi Armii Krajowej. Jesienią 1943 roku zginął dowódca oddziału i jego następcą został Jan Stachura. W tym okresie aresztowano jego rodziców i dwie siostry, trafili oni do niemieckiego obozu pracy przymusowej w Płaszowie. Wkrótce po uwięzieniu zmarł ojciec.
Oddział pod dowództwem Jana Stachury przeprowadził wiele akcji bojowych. Jesienią dołączyli do niego uciekinierzy z obozu jenieckiego, Kanadyjczyk Hubert Brooks i Szkot John Duncan. W 1944 roku po reorganizacji 1. Pułku Strzelców Podhalańskich AK Jan Stachura został dowódcą kompanii w ramach tej jednostki. Jego kompania między innymi zlikwidowała posterunek żandarmerii w Kamienicy, zaatakowała sanatorium dla rekonwalescentów niemieckich w Rabce, dokonała licznych akcji rozbrajania niemieckich i słowackich żołnierzy.
Po rozwiązaniu Armii Krajowej oddział Stachury został zdemobilizowany. Jan Stachura po powrocie do Mszany Dolnej otrzymał propozycję współpracy od komunistycznych organów bezpieczeństwa. Po odmowie został aresztowany. Tymczasowo trafił do więzienia w Wadowicach. W Boże Narodzenie 1945 roku wraz z 15 innymi więźniami zorganizował brawurową ucieczkę. Z transportem byłych francuskich jeńców wojennych przedostał się na Zachód. Zamieszkał we Francji, gdzie prowadził gospodarstwo rolne. Zmarł w 1985 roku.
