niedziela,
Jadwiga Piekarska
4 września 1944 roku zginęła kierowniczka komórki łączności osobistej kolejnych komendantów głównych sił zbrojnych Polskiego Państwa Podziemnego.
Jadwiga Maria Piekarska „Basia” urodziła się 4 czerwca 1904 roku w Radomiu jako najmłodsza z sześciorga rodzeństwa. Ukończyła Gimnazjum Żeńskie w Radomiu, w 1927 roku zdała maturę. Rok później ukończył kurs urządzeń telegraficznych w Centrum Wyszkolenia Wojsk Łączności w Zegrzu. Przed wojną pracowała w Urzędzie Telekomunikacyjnym w Warszawie. Podczas kampanii wrześniowej została powołana do służby wojskowej, od 8 września w Sztabie Naczelnego Wodza, a następnie w Dowództwie Obrony Warszawy.
Po kapitulacji Warszawy rozpoczęła działalność konspiracyjną za sprawą Janiny Karasiówny „Bronki”. Początkowo była łączniczką komendanta głównego Służby Zwycięstwu Polski generała Michała Karaszewicza-Tokarzewskiego, a następnie kierowniczką jego komórki łączności osobistej. Podobną funkcję pełniła przy dwóch kolejnych komendantach głównych sił zbrojnych Polskiego Państwa Podziemnego, generale Stefanie Roweckim oraz generale Tadeuszu Komorowskim. Do zakresu jej obowiązków należały nadzór nad łącznością i pocztą sekretariatu komendanta głównego oraz sekretariatu bezpośrednio z nim związanych oddziałów sztabu. Zajmowała się także wewnętrznym bezpieczeństwem lokali roboczych oraz dyscyplinę konspiracyjną w podległej komórce.
Po wybuchu powstania warszawskiego pozostawała razem z Komendą Główną Armii Krajowej w fabryce Braci Kamler przy ulicy Pawiej. Kilkukrotnie osobiście przedzierała się przez walczące miasto w celu nawiązania łączności między dowództwem a jednostkami AK. 6 sierpnia wraz z dowództwem powstania znalazła się w gmachu szkoły powszechnej przy ulicy Barokowej. W nocy z 25 na 26 sierpnia wraz z dowódcą AK przeszła kanałami do Śródmieścia. Zginęła 4 września podczas bombardowania gmachu PKO przez niemieckie lotnictwo.