wtorek,
Irena Sendlerowa
„Każdemu, kto tonie, należy podać rękę!”
–– Irena Sendlerowa.
Irena Stanisława Sendlerowa urodziła się 15 lutego 1910 roku w Warszawie. Jako dziecko mieszkała w Otwocku. Nauczyła się języka jidysz podczas zabaw z żydowskimi rówieśnikami. W okresie nauki w gimnazjum działała w harcerstwie. W 1927 roku zdała maturę i rozpoczęła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Prawo nie okazało się jej powołaniem i po dwóch latach przeniosła się na Wydział Humanistyczny, gdzie studiowała polonistykę. Praktyki pedagogiczne odbyła w filii Domu Sierot Janusza Korczaka.
W 1931 roku poślubiła Mieczysława Sendlera. W 1932 roku na pięć lat przerwała studia. Latem 1939 roku uzyskała absolutorium i złożyła pracę magisterską. Od 1932 roku pracowała, m.in. w Sekcji Opieki nad Matką i Dzieckiem Obywatelskiego Komitetu Pomocy Społecznej Wolnej Wszechnicy Polskiej, Wydziale Opieki Społecznej i Zdrowia Publicznego w Zarządzie Miejskim, Referacie do Walki z Włóczęgostwem, Żebractwem i Prostytucją.
Od początku okupacji niemieckiej organizowała pomoc dla Żydów. Jesienią 1940 roku Niemcy utworzyli getto warszawskie i udzielanie pomocy stało się znacznie trudniejsze. Irena Sendlerowa zdobyła legitymację pracownika kolumny sanitarnej zwalczającej choroby zakaźne w getcie, dzięki niej mogła wchodzić na teren getta. Dostarczała żywność, odzież, pieniądze i lekarstwa.
Był najbardziej aktywną uczestniczką akcji umieszczania żydowskich dzieci w polskich sierocińcach. Dzięki fałszowanym dokumentom po wyprowadzeniu z getta mogły one być oficjalnie kierowane do zakładów opiekuńczych jako polskie sieroty. Sendlerowa pomagała w ucieczkach także osobom dorosłym. Jesienią 1942 roku nawiązała współpracę z Radą Pomocy Żydom „Żegota”, rok później została w tej organizacji kierownikiem referatu dziecięcego. Referat obejmował stałą opieką ponad tysiąc żydowskich dzieci, a dodatkowo udzielał pomocy doraźnej.
Pod koniec 1943 roku Irena Sendlerowa została aresztowana przez gestapo. Była poddana brutalnemu śledztwu. Z rąk gestapo wydostała się dzięki wysokiej łapówce zapłaconej przez Żegotę. Brała udział w powstaniu warszawskim – była sanitariuszką w punkcie sanitarnym na Mokotowie. Po wojnie wróciła do pracy w Wydziale Opieki Społecznej Zarządu Miasta. W zrujnowanej Warszawie i okolicach organizowała domy dziecka oraz placówki opieki społecznej. W czasach komunistycznej Polski jej działalność w akcji pomocy Żydom nie była szerzej znana. W 1965 roku otrzymała odznaczenie Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. W latach 2007 i 2008 jej kandydatura została zgłoszona do pokojowej nagrody Nobla.
Irena Sendlerowa zmarła 12 maja 2008 roku w Warszawie.
