środa,
Ignacy Zaborowski
2 listopada 1754 roku w województwie ruskim urodził się Ignacy Zaborowski. Był autorem podręcznika „Geometria praktyczna i Logarytmy dla szkół narodowych” – pierwszych polskich tablic logarytmicznych.
Uczył się w szkole pijarów w Złoczowie. Następnie wykładał w szkole pijarskiej w Warężu, Łomżyńskiej Szkole Pijarskiej oraz Collegium Nobilium. W Collegium Nobilium w latach 1799–1801 pełnił funkcję rektora. Od 1800 roku działał w Towarzystwie Przyjaciół Nauk.
Był autorem kilku ważnych dla polskiej edukacji podręczników. Jego „Jeometria praktyczna” miała duży wpływ na wyodrębnienie się miernictwa jako odrębnej dyscypliny naukowej. Była także wyróżniającą się pozycją na tle innych książek z tej dziedziny, także zagranicznych. „Geometria praktyczna i Logarytmy dla szkół narodowych” to pierwsze polskie tablice logarytmiczne. Za to dzieło Ignacy Zaborowski uzyskał od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego Medal Merentibus.
Prace Ignacego Zaborowskiego:
- Jeometria praktyczna (1786);
- Logarytmy dlá szkół narodowych (1787);
- Tablice matematyczne (1797);
- Geometria wiejska.
