niedziela,
Ignacy Skorupka
Ignacy Jan Skorupka urodził się 31 lipca 1893 roku w Warszawie. Jego bohaterska śmierć to jeden z symboli Bitwy Warszawskiej w 1920 roku.
Ignacy Skorupka herbu Ślepowron był synem urzędnika ubezpieczeniowego pochodzącego ze szlachty zagrodowej oraz córki powstańca z 1863 roku. W 1909 roku wstąpił do Warszawskiego Seminarium Duchownego. Jesienią 1914 roku po otrzymaniu niższych święceń kapłańskich uczył się w Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Piotrogrodzie. Działał tam w kółku literackim „Polonia”. W 1916 roku przyjął święcenia prezbiteriatu, jednak brak zaliczenia jednego z egzaminów pozbawił go prawa dalszej nauki w Akademii.
Krótko był proboszczem w Bogorodsku koło Moskwy. Jesienią 1917 roku objął tę samą funkcję w Klińcach w guberni czernihowskiej. Prowadził tam tajną polską drużynę harcerską, a także był nauczycielem kilku przedmiotów w miejscowym gimnazjum. Organizował placówki oświatowe i kulturalnych. Stał się nieformalnym przywódcą grupy polskich uciekinierów mieszkających w Klińcach.
Jesienią 1918 roku wrócił do Polski i podjął pracę jako wikariusz w parafii Przemienienia Pańskiego w Łodzi. Zajmował się krzewieniem szkolnictwa polskiego jako prezes założonego przez siebie Towarzystwa „Oświata”. Rok później władze kościelne przeniosły go do Warszawy. W stolicy był notariuszem i archiwistą Kurii Metropolitalnej Warszawskiej oraz kapelanem Ogniska Rodziny Maryi.
Latem 1920 roku do Warszawy zbliżyły się wojska bolszewickie. Ignacy Skorupka poprosił władze kościelne o zgodę na objęcie funkcji kapelana wojskowego. Dzięki poparciu biskupa polowego Wojska Polskiego Stanisława Galla był kapelanem garnizonu praskiego. Na początku sierpnia na własną prośbę został kapelanem lotnym I batalionu 236 pułku piechoty Armii Ochotniczej. Batalion był formowany na warszawskiej Pradze i składał się głównie z młodzieży gimnazjalnej i akademickiej. 13 sierpnia razem ze swoim batalionem wymaszerował na front. Jednostka została skierowana w rejon wsi Ossów. 14 sierpnia 1920 roku podczas bitwy będącej częścią Bitwy Warszawskiej Ignacy Skorupka zginął od postrzału w głowę.
Po jego śmierci kreowano wiele legend o kapłanie z krzyżem w ręku prowadzącym żołnierzy do ataku, jednak w rzeczywistości zginął podczas udzielania żołnierzowi ostatniego namaszczenia. 17 sierpnia w kościele garnizonowym przy ulicy Długiej w Warszawie miały miejsce uroczystości pogrzebowe z udziałem najwyższego duchowieństwa oraz przedstawicieli rządu. Ignacy Skorupka został pochowany na Powązkach. Generał Józef Haller jego trumnę udekorował nadanym pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
