niedziela,
III wojna polsko-szwedzka
19 czerwca 1617 roku Szwedzi niespodziewanie zaatakowali twierdzę Dyjament u ujścia Dźwiny. Dało to początek nowej wojnie polsko-szwedzkiej.
Wojna polsko-szwedzka 1600–1611 nie została rozstrzygnięta i zakończył się rozejmem. Było to dobre rozwiązanie dla obydwu stron, Rzeczpospolita toczyła wojną z Rosją, a Szwedzi zaangażowali się w wojnę kalmarską. W 1611 roku zmarł szwedzki król Karol IX Waza, a tron odziedziczył jego syn Gustaw II Adolf. Polski władca Zygmunt III Waza nie pogodził się z utratą swego dziedzictwa w postaci szwedzkiej korony i wznowienie walk było kwestią czasu. Od 1613 roku Szwedzi toczyli wojnę z Rosją. Zakończyła się ona pokojem w Stołbowie zawartym 27 lutego 1617 roku.
Gustaw Adolf mógł skupić się na wojnie o Inflanty i doprowadzić do zrzeczenia się korony szwedzkiej przez Zygmunta III Wazę. 19 czerwca 1617 roku szwedzka wpłynęła do Zatoki Ryskiej i skierowała się w stronę twierdzy Dyjament u ujścia Dźwiny. Nieliczna załoga skapitulowała już po dwóch dniach. W ciągu dwóch kolejnych miesięcy Szwedzi opanowali inflanckie wybrzeże, jedynym wyjątkiem był port w Rydze.
Trudną sytuację wojsk Rzeczpospolitej miał uratować hetman polny litewski Krzysztof II Radziwiłł. Mimo tego, że dysponował on niewielkimi siłami, szybko odzyskano większość utraconych twierdz. Radziwiłł ze swoimi wojskami wkroczył Kurlandiii, chcąc przyłączyć jej tereny do Litwy. Kiedy nie zgodził się na to Zygmunt III Waza, zrezygnował ze stanowiska dowódcy wojsk w Inflantach.
Szwedzi przekonali się, że nie są w stanie pokonać Rzeczpospolitej i rozpoczęli rozmowy pokojowe. Ich propozycje trafiły na podatny grunt, Zygmunt III Waza toczył jeszcze wojnę z Rosją, a dodatkowo w tym okresie wielce prawdopodobny był wybuch konfliktu zbrojnego z Turcją. Rozejm polsko-szwedzki zawarto na początku 1618 roku. Wojnę wznowiono w 1621 roku.
