czwartek,
II powstanie śląskie
Na mocy Traktatu Wersalskiego o przynależności Górnego Śląska miał rozstrzygnąć plebiscyt. Niemcy wszelkimi sposobami starali się, aby sprawa rozstrzygnęła się po ich myśli. Jednym ze środków był terror wobec polskiej ludności. Po przybyciu Komisji Międzysojuszniczej Śląsk opuściły oddziały Grenzschutzu, jednak strona niemiecka dysponowała na obszarze plebiscytowym policją bezpieczeństwa Sicherheitspolizei. Funkcjonariusze Sipo dopuszczali się licznych aktów przemocy wobec polskich działaczy. Ludność polska była oburzona takim zachowaniem. 25 kwietnia 1920 roku w licznych miastach doszło do wieców protestacyjnych przeciwko terrorowi niemieckiemu. Domagano się rozwiązania Sicherheitspolizei.
Napięcie w regionie rosło. Atakowano polskie wiece, np. podczas obchodów Konstytucji 3 maja. Uczniowie przystąpili do strajku, domagając się równouprawnienia języka polskiego w szkołach. Pod koniec maja niemieckie bojówki zaatakowały Polski Komisariat Plebiscytowy w Bytomiu oraz zdemolowały lokale kilku Polskich Komitetów Plebiscytowych. 17 sierpnia w prasie niemieckiej ukazała się fałszywa informacja o zajęciu Warszawy przez bolszewików. Tego dnia niemieckie bojówki zaatakowały siedzibę inspektora Międzysojuszniczej Komisji w Katowicach. Ochraniający lokal żołnierze francuscy użyli broni, zastrzelono dziesięciu napastników. W odwecie doszło do zlinczowania polskiego lekarza Andrzeja Mielęckiego, który opatrywał rannych. Zdemolowano także lokal miejscowego polskiego komitetu plebiscytowego.
Dowództwo Główne Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska oraz Polski Komisariat Plebiscytowy ogłosiły powstanie. Celem zrywu było usunięcie z obszaru plebiscytowego niemieckich organów bezpieczeństwa oraz utworzenie mieszanej policji polsko-niemieckiej. Walki rozpoczęły się nocą z 19 na 20 sierpnia 1920 roku. Równolegle na Górnym Śląsku rozpoczął się strajk generalny. W 1919 roku polski zryw na Górnym Śląsku wybuchł spontanicznie, jednak rok później powstańcy byli dużo lepiej przygotowani. Na ich czele ponownie stanął Alfons Zgrzebniok.
Powstańcy likwidowali posterunki niemieckiej policji bezpieczeństwa. Zniszczenie sieci łączności sparaliżowało działania niemieckie. Opanowano kilka powiatów. 24 sierpnia Międzysojusznicza Komisja Rządząca i Plebiscytowa na Górnym Śląsku nakazała rozwiązać niemiecką Sicherheitspolizei. 25 sierpnia Polacy przerwali walkę. Mimo że z powodu trwającej Bitwy Warszawskiej rząd polski w Warszawie nie mógł wspomóc powstania, zryw zakończył się sukcesem. Na miejsce policji niemieckiej Międzysojusznicza Komisja powołała mieszane jednostki polsko-niemieckie.
