sobota,
Hołd Szujskich
Wraz ze śmiercią cara Iwana IV Groźnego w 1584 roku rozpoczął się kryzys polityczny w Carstwie Rosyjskim. Swoją szansę dostrzegła w tym Rzeczpospolita. Pokojowe działania prowadzone przez króla Zygmunta III Wazę w celu podporządkowania sobie Moskwy nie przyniosły efektu. W 1604 roku Polacy przeprowadzili akcję zbrojną i wprowadzili na tron moskiewski rzekomego carewicza Dymitra Samozwańca. Nie było mu dane rządzić długo. W 11606 roku na czele antypolskiego powstania w 1606 roku. Po zabiciu Dymitra to on został carem. W 1608 Szujski zawarł rozejm z Polakami.
Nowy car wiedział, że stoi na słabej pozycji. Obawiając się kolejnych polskich interwencji zbrojnych, nie mając zbyt wielkiego poparcia u poddanych, w 1609 roku zawarł sojusz ze Szwecją. Był to doskonały pretekst do zerwania rozejmu przez Polaków. Natychmiast ruszyła kolejna wyprawa na Moskwę.
Po bitwie pod Kłuszynem, gdzie husaria hetmana Stanisława Żółkiewskiego rozgromiła czterokrotnie liczniejszą armię moskiewską, kolejne miasta i twierdze moskiewskie poddawały się bez walki. Przegrany car został zdetronizowany. Duma Bojarska zawarła z Żółkiewskim porozumienie, na mocy którego bojarzy uznali za cara syna Zygmunta III Wazy królewicza Władysława. Na początku października 1610 roku Polacy zajęli Kreml. Aresztowano zdetronizowanego cara Wasyla Szujskiego i jego braci.
29 października 1611 roku hetman Stanisław Żółkiewski triumfalnie wjechał do Warszawy. Ze sobą wiódł wziętych w niewolę Szujskich. Doprowadził ich na Zamek Królewski przed oblicze króla Zygmunta III Wazy. Bracia Szujscy w obecności szlachty i senatu złożyli polskiemu królowi hołd i przysięgę wierności.
W 1612 roku w polskiej niewoli zmarł zdetronizowany car Wasyl Szujski. Wkrótce żywot zakończyli jego brat Dymitr wraz z żoną. Prawdopodobną przyczyną ich śmierci była choroba zakaźna, jednak podejrzewano również otrucie. W 1635 roku trumny z ich ciałami zostały wykupione przez poselstwo rosyjskie. Wszelkie pamiątki i obiekty związane z hołdem i pobytem Szujskich były usuwane i niszczone wskutek starań kolejnych carów, zwłaszcza w okresie rozbiorów.