poniedziałek,
Halina Stabrowska
Halina Stabrowska była przedwojenną działaczką społeczną, posłem na Sejm II Rzeczypospolitej, żołnierzem Armii Krajowej. Dzisiaj mija rocznica jej urodzin.
Halina Stabrowska z domu Schmidt urodziła się 11 kwietnia 1901 roku w Środzie WIelkopolskiej. Była córką powstańca wielkopolskiego, prezesa miejscowego „Sokoła”. Ukończyła niemiecką szkołę średnią w Poznaniu. Potajemnie uczyła się języka polskiego. W 1918 roku otrzymała świadectwo dojrzałości. Ukończyła kurs pedagogiczny. Podczas wojny polsko-bolszewickiej rozpoczęła działalność w Polskim Białym Krzyżu, organizacji powołanej przez Helenę Paderewską w celu niesienia pomocy ofiarom wojny oraz prowadzenia działalności oświatowej wśród żołnierzy.
W 1920 roku wyszła za mąż za Kazimierza Stabrowskiego i zamieszkała w Bydgoszczy. Aktywnie działała społecznie w wielu organizacjach społecznych, m.in. w Kole Kulturalnym i Oświatowym, Komitecie Niesienia Pomocy Wdowom i Sierotom, Kole Polskiego Białego Krzyża. Mocna angażowała się w walkę z analfabetyzmem. W 1938 roku została posłem na Sejm II Rzeczypospolitej okręgu bydgoskiego.
Po wybuchu drugiej wojny światowej w 1939 roku natychmiast po wkroczeniu Niemców do Bydgoszczy została aresztowana. Dzięki ofiarności rodziny i łapówce została zwolniona, jednak musiała co dzień meldować się na policji. Pod zmienionym nazwiskiem zbiegła do Warszawy. Skontaktowała się z generałem Michałem Karaszewiczem-Tokarzewskim, którego znała z przedwojennych czasów. Została przez niego wprowadzona do Służby Zwycięstwu Polski. W konspiracji pełniła wiele ważnych funkcji, m.in. działała w komórce legalizacji. Od 1943 roku była kierowniczką sekretariatu dowódcy Obszaru Zachodniego Armii Krajowej generała Tadeusza Komorowskiego „Bora”. Jej działalność konspiracyjna była bardzo niebezpieczna, często musiała zmieniać nazwiska i miejsca zamieszkania.
W nocy z 15 na 16 października 1943 roku została przypadkowo aresztowana przez gestapo w mieszkaniu swojej współpracowniczki. Znaleziono przy niej kilka fałszywych dokumentów tożsamości na różne nazwiska z jej fotografiami. Została poddana brutalnemu śledztwu. Próba wykupu z Pawiaka zakończyła się niepowodzeniem. 30 listopada 1943 roku została rozstrzelana w ulicznej egzekucji. Pośmiertnie otrzymała Order Virtuti Militari.
