środa,
Francuska Szkoła Pilotów
1 czerwca 1919 roku rozpoczęły się pierwsze szkolenia w działającej na terenie Polski Francuskiej Szkole Pilotów.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę Wojska Polskie zmagało się z wieloma problemami. Formowane dopiero polskie lotnictwo wojskowe miało braki w sprzęcie, a także w składzie osobowym. Piloci wywodzili się z lotnictwa zaborców, jednak wobec rosnącego znaczenia lotnictwa było ich zbyt niewielu. Na początku 1919 roku Polacy z prośbą o pomoc w tej sprawie zwrócili się do Francji.
Zawarto porozumienie, na mocy którego do Warszawy na rok została oddelegowana Francuska Szkoła Pilotów pod dowództwem majora Mauger de Varennessa. Szkołę ulokowano na lotnisku mokotowskim. Francuzi przysłali także pięćdziesiąt samolotów. 12 maja 1919 roku Francuska Szkoła Pilotów w Warszawie rozpoczęła działalność. Pierwsze szkolenie rozpoczęło się 1 czerwca i obejmowało pilotów, mechaników oraz oficerów techniczno-administracyjnych. W lutym 1920 roku szkołę przemianowano na „Niższą Szkołę Pilotów”. Na krótko szkołę przeniesiono do Dęblina, jednak wobec bolszewickiej ofensywy po kilku tygodniach znalazła się ona na tyłach w Bydgoszczy.
Po zakończeniu rocznego kontraktu francuscy instruktorzy zostali zastąpieni polskimi. W Polsce pozostał na stanowisku doradcy technicznego major Robert de Chivré. Stanowisko dowódcy powierzono porucznikowi Garbińskiemu. W ramach kolejnej reorganizacji polskiego lotnictwa jesienią 1920 roku do Bydgoszczy przeniesiono Krakowską Szkołę Pilotów. Po połączeniu obydwu szkół w dniu 1 grudnia 1920 roku powstała Niższa Szkoła Pilotów w Bydgoszczy.
Od maja 1919 do grudnia 1920 roku w szkole kształciło się 43 pilotów. Wykonano 31027 lotów ćwiczebnych. Odnotowano tylko trzy wypadki.
