wtorek,
Francesco Nullo
Francesco Nullo urodził się 1 marca 1826 roku w Bergamo, w Lombardii. Pochodził z kupieckiej rodziny. Po wyjeździe na studia do Mediolanu zaangażował się w ruch rewolucyjny na rzecz zjednoczenia Włoch. Był żołnierzem Giuseppe Garibaldiego, brał udział w walkach z Austriakami, m.in. w powstaniu w Mediolanie w 1848 roku. W 1849 roku bronił Rzymu przed Francuzami. W szeregach walczyli również Polacy. W 1850 roku wrócił w rodzinne strony i podjął pracę jako kupiec. W 1859 roku ponownie dołączył do Garibaldiego. Walczył m.in. w bitwie pod San Fermo. Stał się sławny we Włoszech po „Wyprawie tysiąca” na Sycylię, gdzie dowodził „Żelazną Brygadą”.
Na Półwyspie Apenińskim wybuch polskiego powstania styczniowego przyjęto z entuzjazmem, wciąż pamiętano o udziale Polaków w walkach o włoskie zjednoczenie. Pułkownik Francesco Nullo zebrał oddział liczący 600 ochotników i wyruszył na pomoc powstańcom styczniowym. 4 maja przekroczył granicę zaboru rosyjskiego. Już tego dnia włoscy ochotnicy starli się z carskimi żołnierzami, pokonując ich oddział pod Podłężem. Wkrótce żołnierze Francesco Nullo dołączyli do zgrupowania generała Józefa Miniewskiego. 5 maja 1863 roku na przedpolach wsi Krzykawa koło Olkusza doszło do krwawej bitwy z rosyjskim wojskiem. Podczas walki zginął pułkownik Francesco Nullo, a jego adiutant Elia Marchetti odniósł ciężkie rany, na których skutek zmarł dwa dni później.
21 stycznia 1933 roku Francesco Nullo pośmiertnie został odznaczony przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego Krzyżem Niepodległości z Mieczami. W 1938 roku Francesco Nullo został oficjalnym patronem 50. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych, żołnierze jednostki nosili na pagonach inicjały FN. W lutym 1939 w Warszawie odsłonięto pomnik włoskiego pułkownika. Imię „Francesco Nullo” nosił polski drobnicowiec zwodowany w 1963 roku. Obecnie jego imię nosi kilka polskich szkół i ulic.
