niedziela,
Pułkownik Dionizy Czachowski
6 listopada 1863 roku zginął Dionizy Feliks Czachowski. Mimo braku wykształcenia wojskowego był jednym z najlepszych dowódców w powstaniu styczniowym.
Urodził się 6 kwietnia 1810 roku. Pochodził z zamożnej rodziny szlacheckiej, jednak jego rodzice posiadali dwie wsie w powiecie radomskim. Prawdopodobnie nie brał udziału w postaniu listopadowym. W 1839 roku odziedziczył po babce duży majątek na Ukrainie, przeniósł się tam z całą rodziną. W 1849 został wdowcem i zamieszkał w ówczesnym województwie sandomierskim. Podczas przygotowań do walki z Moskalami kupił znaczną ilość koni, które zostały wykorzystane przez powstańców.
W styczniu 1863 roku wraz z synami dołączył do oddziałów generała Langiewicza w Wąchocku. Pomimo braku wojskowej przeszłości i stosunkowo zaawansowanego wieku jego odwaga, energia, charyzma oraz świetna znajomość terenu kwalifikowały go do objęcia stanowiska dowódcy. Został szefem sztabu i dowódcą III batalionu. Czachowski wykazał niepospolity talent do walki partyzanckiej. Wielokrotnie walczył z przeważającymi siłami wroga i odnosił zwycięstwo.
Już w pierwszych potyczkach odnosił sukcesy. Pod Suchedniowem odparł silniejszego przeciwnika, a po odskoku zorganizował udaną zasadzkę. Pod Świętym Krzyżem jego batalion odparł rosyjski atak, co umożliwiło odwrót Langiewiczowi. 24 lutego w wielkiej bitwie pod Małogoszczem batalion Czachowskiego ponownie skutecznie osłaniał główne siły Langiewicza.
Rząd Narodowy mianował go naczelnikiem wojennym województwa sandomierskiego i awansował na pułkownika. Potrafił zmusić opornych oficerów do podporządkowania się. Nadal wykazywał się aktywnością i skutecznością w wojnie podjazdowej. Bezwzględnie egzekwował dyscyplinę zarówno w przypadku prostych żołnierzy, jak i oficerów. W razie potrzeby nie wahał się zagrozić bronią. Wiosną 1863 roku jego ugrupowanie w szczytowym momencie liczyło 1500 żołnierzy.
11 czerwca 1863 roku po przegranej potyczce pod Ratajami pułkownik Czachowski rozpuścił swój oddział, a sam ze względu na stan zdrowia udał się do Krakowa. Do walki powrócił z nowym oddziałem w październiku. Poległ 6 listopada 1863 roku pod Jaworem Soleckim osaczony przez rosyjskich dragonów.
Dionizy Czachowski to jeden z najwybitniejszych wodzów powstania styczniowego. Cechował się niepospolitą odwagą i talentem do walki partyzanckiej. Nigdy nie wahał się wykonywać trudnych zadań.
