poniedziałek,
Bitwa w Lasach Janowskich
W dniach 17–20 września 1939 roku polskie oddziały kierujące się do Lwowa stoczyły szereg walk w rejonie Lasów Janowskich.
W połowie września 1939 roku zgrupowanie generała Kazimierza Sosnkowskiego znalazło się w Lasach Janowskich. Niemcy prowadzili nieustanne ataki z powietrza. Polacy ponosili bolesne straty. Niemieckie oddziały zaczęły otaczać rejon Lasów Janowskich.
17 września żołnierzy Sosnkowskiego zaatakowały liczne niemieckie oddziały. W zaciętych walkach Polacy ponieśli spore straty i zostali zepchnięci w głąb lasów. Rano 18 września generał Sosnkowski drogą lotnicza otrzymał rozkaz marszałka Śmigłego-Rydza, zgodnie z którym zgrupowanie miało przejść na Węgry. Sosnkowski uznał, że w aktualnej sytuacji nie ma szans dotrzeć do granicy i postanowił kontynuować marsz na Lwów. W tym dniu jego oddziały nadal były atakowane przez Wehrmacht.
19 września pozostałości 11. Karpackiej Dywizji Piechoty pułkownika Bronisława Prugara-Ketlinga rozpoczęły próbę przebicia drogi na Lwów. Ciężkie walki toczyły się także w nocy. Po początkowych sukcesach wiele polskich oddziałów została zmuszona do odwrotu na pozycje wyjściowe. Straty były olbrzymie. Natarcie się załamało.
Rano następnego dnia Polacy uderzyli ponownie, dotarli na odległość półtora kilometra od przedmieść Lwowa, jednak nie byli w stanie utorować sobie drogi przez niemieckie czołgi i piechotę. Tymczasem oddziały Wehrmachtu wdarły się do lasów od zachodniej strony. Sytuacja zgrupowania stała się tragiczna.
W nocy z 21 na 22 września Polacy zniszczyli swój ciężki sprzęt i podjęli ostatnią próbę dotarcia do Lwowa. W lesie pozostawiono rannych. Wyczerpani kilkudniowymi walkami polscy żołnierze ledwo trzymali się na nogach. Niektóre oddziały zabłądziły. Do Lwowa dotarło około pięciuset żołnierzy. Po kilku godzinach miasto się poddało.
Po bitwie w Lasach janowskich zgrupowanie generała Sosnkowskiego przestało istnieć. Kazimierz Sosnkowski w cywilnym ubraniu zdołał przedostać się na Węgry, a następnie dotrzeć do Francji. Dowódca 11. Karpackiej Dywizji Piechoty pułkownik Prugar-Ketling również zdołał uniknąć niemieckiej i sowieckiej niewoli. W listopadzie zameldował się we Francji. Dowódca 38. Rezerwowej Dywizji Piechoty pułkownik Alojzy Wir-Konas trafił do sowieckiej niewoli. W 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD pod Charkowem. Dowódca 24. Jarosławskiej Dywizji Piechoty pułkownik Bolesław Schwarzenberg-Czerny zatrzymany przez Sowietów zginął wiosną 1940 roku w siedzibie NKWD w Charkowie.
