Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Bitwa pod Lanckoroną

poniedziałek,

Bitwa pod Lanckoroną

23 maja 1771 roku, podczas konfederacji barskiej, miała miejsce bitwa pod Lanckoroną. Jej finał był tragiczny dla konfederatów.

Konfederacja barska została zawiązana 29 lutego 1768 roku w miejscowości Bar na Podolu. Jednym z jej celów było zniesienie ustaw narzuconych przez Rosję. Doprowadziło to do wybuchu 4-letniej wojny domowej, która przez niektórych historyków uważana jest za pierwsze polskie powstanie narodowe.

Początkowo twierdza w Lanckoronie nie była obsadzona stałą załogą. W połowie stycznia 1771 roku do zamku w Lanckoronie skierowano oddział piechoty. Fortyfikacje były przestarzałe i ich rozbudową zajął się francuski inżynier pułkownik De la Serre. Z uwagi na zimowe warunki wybudowano jedynie redutę z drewna i zasieki wokół zamku, jednak w lutym 1771 roku zdołano odeprzeć atak oddziałów rosyjskich dowodzonych przez Aleksandra Suworowa. W kwietniu do Lanckorony przybyły kolejne oddziały konfederatów. Załoga liczyła 300 żołnierzy. W pobliskich miejscowościach stacjonowały oddziały, które przeprowadzały śmiałe wypady w kierunku Krakowa.

Działania konfederatów wymusiły reakcję Rosjan. 13 maja z Lublina do Krakowa wyruszyła dywizja generała Aleksandera Suworowa. Nocą z 20 na 21 maja zaatakowała ona obsadzony przez konfederatów klasztor w Tyńcu. Po niepowodzeniu Suworow wycofał się do Krakowa, gdzie wzmocnił swoje oddziały częścią załogi miasta oraz żołnierzami pułkownika Iwana Drewicza. Po jednodniowym wypoczynku ruszył w stronę Lanckorony.

Polskimi oddziałami dowodził francuski pułkownik Charles François Dumouriez, który na wieść o ruchach Rosjan zgromadził pod Lanckoroną siły szacowane współcześnie na około 1300 żołnierzy. Konfederaci zajęli stanowiska na jednym z pagórków z południowej strony miasta. Rosjanie mieli przewagę liczebną i byli lepiej uzbrojeni. Jak się wkrótce okazało, ich żołnierze byli bardziej zdyscyplinowani.

Suworow swoje uderzenie wyprowadził z rejonu wsi Palcza. Na widok carskich oddziałów piechota znajdująca się w centrum ugrupowania konfederatów rzuciła się do ucieczki. Podobnie postąpiła po krótkim starciu na lewym skrzydle polska kawaleria. Oficerowie, którzy próbowali zaprowadzić dyscyplinę, zostali stratowani lub zamordowani przez własnych żołnierzy. W ten sposób zginął m.in. marszałek połocki konfederacji barskiej książę Kajetan Michał Sapieha. Regiment huzarów generała Szyca po oddaniu jednej nieskutecznej salwy również usunął się z placu boju.

Rosjanie ruszyli w pościg, w którym zginęło około 300 konfederatów. Las w którym zostali pochowani, na pamiątkę nazwano Groby. Straty wojsk Suworowa to jedynie kilku żołnierzy, którzy zginęli w wyniku ostrzału z lanckorońskiej twierdzy, która pozostała w polskich rękach.

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Artykuł: Bezpośredni dostęp do pamięci

Bezpośredni dostęp do pamięci

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły