poniedziałek,
Bitwa pod Kostiuchnówką
W dniach 4–6 lipca 1916 roku pod Kościuchnówką Legiony Polskie stoczyły swój najbardziej krwawy bój.
W czerwcu 1916 roku rozpoczęła się największa ofensywa Armii Imperium Rosyjskiego, tzw. ofensywa Brusiłowa. Działania zaczepne na froncie wschodnim miały odciążyć wojska brytyjskie i francuskie. Generał Brusiłow przeprowadził zmasowane uderzenie na wojska austro-węgierskie w Galicji. Front został przełamany.
4 lipca w rejonie Kostiuchnówki na drodze rosyjskich oddziałów stanęli żołnierze z I i III Brygady Legionów Polskich. Ponad pięć tysięcy Polaków stawiło opór trzynastu tysiącom Rosjan. Rosyjski atak rozpoczął się od silnego ostrzału artyleryjskiego. Kluczowym punktem obrony była tzw. Reduta Piłsudskiego – najbardziej wysunięta w stronę przeciwnika górująca nad otoczeniem placówka na piaszczystej wydmie. W trakcie przerwy w ostrzale artyleryjskim pojawił się tam sam Józef Piłsudski. Pierwszego dnia walk Polacy odparli wszystkie rosyjskie ataki, zadając przeciwnikowi duże straty.
Na prawym skrzydle legionistów znajdowały się linie obronne 128 Brygady Honwedów. Niestety ucieczka wojsk węgierskich spowodowała zagrożenie okrążenia Polaków. Józef Piłsudski wydał rozkaz wycofania się na drugą linię obrony. 5 lipca rosyjski atak ponownie rozpoczął się od ostrzału artylerii. Nowe pozycje Polaków były słabiej umocnione, jednak wytrwale trwali oni na swoich stanowiskach. O świcie 6 lipca przez wyrwę w pozycjach austriackich z prawej strony legionistów Rosjanie weszli na tyły Polaków. Zostali powstrzymani ogniem polskich karabinów maszynowych, jednak odwrót wojsk austro-węgierskich zmusił legionistów do wycofania się.
Do późnego wieczora Polacy osłaniali odwrót wojsk austro-węgierskich. Polskie straty pod Kostiuchnówką to dwa tysiące poległych, rannych i zaginionych bez wieści żołnierzy. Rosjanie odnieśli sukces taktyczny, ale nie osiągnęli głównych strategicznych celów natarcia – wojska przeciwnika nie zostały rozbite, a własne straty znacznie spowolniły ofensywę. Bohaterstwo Legionów Polskich miało duże znaczenie polityczne. Sygnały o zaangażowanie i odwadze polskich żołnierzy docierały do polityków. 5 listopada 1916 roku władcy Niemiec i Austro-Węgier wydali akt zapowiadający utworzenie niepodległego państwa polskiego.
