poniedziałek,
Bitwa pod Kazimierzem Dolnym
W czasie powstania listopadowego 18 kwietnia 1831 roku pod Kazimierzem Dolnym rozegrała się bitwa pomiędzy wojskami polskimi a rosyjskimi.
Kilka dni wcześniej, 14 kwietnia, oddziały powstańcze pod dowództwem generała Juliana Sierawskiego przeprawiły się na prawy brzeg Wisły. 16 kwietnia rozbito przednią straż rosyjską pod Babinem. Następnego dnia Polscy starli się z Rosjanami pod Woronowem i ponieśli porażkę. Sierawski zarządził odwrót i skierował się do Kazimierza Dolnego. Mógł nocą przeprawić się na lewy brzeg Wisły, ale z nieznanych przyczyn zwlekał z tą operacją.
18 kwietnia Polacy rozpoczęli przeprawę i wtedy zostali zaatakowani przez carskie oddziały. Powstańcy znaleźli się w ciężkim położeniu, ich działa oraz większa część jazdy zostały już przeprawione. Sytuację starał się ratować osławiony w poprzednich bitwach podpułkownik Juliusz Małachowski, który na czele kosynierów ruszył do kontrataku, jednak po jego śmierci natarcie się załamało.
W ruinach zamku bohatersko bronił się Batalion Celnych Strzelców Sandomierskich Stanisława Krzesimowskiego, który poddał się dopiero po wyczerpaniu amunicji. Niewielka część jednostek pod komendą Sierawskiego zdołała wycofać się w stronę Puław. Odwrót osłaniał 4 batalion 2 Pułku Piechoty Liniowej. Korpus generała Jana Sierawskiego został rozbity.
