niedziela,
Bitwa pod Bydgoszczą
2 października 1794 roku oddziały generała Henryka Dąbrowskiego zdobyły Bydgoszcz.
W 1793 roku doszło do drugiego rozbioru Polski, a w jego efekcie Wielkopolska została włączona do Królestwa Prus. W połowie sierpnia 1794 roku Wielkopolanie wzniecili powstanie. Na początku września pruskie oddziały odstąpiły od oblegania bronionej przez oddziały Tadeusza Kościuszki Warszawy i część z nich udała się do Wielkopolski. Tadeusz Kościuszko postanowił wysłać do Wielkopolan jeden ze swoich korpusów. Jego dowództwo objął generał Jan Henryk Dąbrowski. W skład jego oddziałów weszły 7. Brygada Kawalerii Narodowej, 1. Brygada Małopolska, dodatkowy batalion strzelców, dwa regimenty piechoty liniowej oraz kilka dział.
Wyprawa Dąbrowskiego wyruszyła w połowie września 1794 roku. Polski generał dysponował zbyt słabymi siłami, aby zająć Poznań. Postanowił rozbić pacyfikacyjny oddział znanego z brutalności pułkownika Székelyego, który zatrzymał się w Inowrocławiu. W nocy z 28 na 29 września 1794 roku pod Łabiszynem rozegrała się zażarta bitwa między oddziałami generała Henryka Dąbrowskiego a wojskami pruskimi. Walki były bardzo zacięte i zakończyły się starciem na bagnety pod Wzgórzem Klasztornym. Polskie zwycięstwo przypieczętowała szarża kawalerii, którą osobiście prowadził generał Dąbrowski.
Pułkownik Johann Friedrich Székely wycofał się do Bydgoszczy. Bezpośrednio za wycofującym się nieprzyjacielem posuwała się tylko część oddziałów Dąbrowskiego. Zdołały one opanować górujące nad Bydgoszczą wzgórza. Prusacy zajęli stanowiska na lewym brzegu Brdy za miastem, w obrębie Bydgoszczy pozostał tylko nieduży oddział. Nocą z 1 października na 2 października pod miasto przybyły główne polskie siły. Generał Dąbrowski nie zdecydował się na szturmowanie z marszu tego miasta. Próbował nakłonić Prusaków do kapitulacji na drodze pokojowej. Kiedy jego propozycje zostały stanowczo odrzucone, uderzył na miasto.
Székely zza Brdy ruszył na pomoc załodze miasta, podczas walki został ciężko raniony przez pocisk armatni. Miasto zdobyto w ciągu zaledwie dwóch godziny. Polacy wzięli do niewoli wielu jeńców. Ciężko rannego, sławnego ze swojego okrucieństwa pułkownika Székelyego od samosądu powstańczych żołnierzy uratował jeden z polskich oficerów. Pruski oficer zmarł po kilku dniach na skutek poważnych ran. Część jego oddziałów ściganych przez polską kawalerię wycofało się w kierunku Świecia.
Żołnierze Dąbrowskiego opuścili Bydgoszcz wkrótce po klęsce pod Maciejowicami, kiedy nowa sytuacja militarna zagroziła Dąbrowskiemu odcięciem od reszty powstańczych sił. Pomimo odwrotu regularnych wojsk walki w Wielkopolsce i na Kujawach trwały nadal do połowy grudnia. Generał Dąbrowski podczas swojej wyprawy zdobył w Wielkopolsce wielki szacunek, co pomogło mu w 1806 roku zorganizować zwycięskie powstanie Wielkopolan, których sukces mocno przyczynił się do utworzenia Księstwa Warszawskiego rok później.
