piątek,
Antoni Szylling
17 czerwca 1971 roku w Montrealu zmarł Antoni Szylling – generał dywizji Wojska Polskiego, dowódca Armii „Kraków” w 1939, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Antoni Szylling urodził się 31 sierpnia 1884 roku w Płoniawach. W 1904 ukończył szkołę handlową i zdał maturę. Działał w tajnych organizacjach bojowych „Proletariat” i bojówkach Polskiej Partii Socjalistycznej. Kilka razy był aresztowany. Przez dwa lata odbywał służbę w wojsku rosyjskim w głębi Rosji. W latach 1909–1912 w Wyższej Szkole Rolniczej w Warszawie ukończył Kursy Przemysłowo-Rolnicze. Pracował jako samodzielny agronom.
1 sierpnia 1914 został zmobilizowany do armii rosyjskiej. W październiku 1917 przeszedł do II Korpusu Polskiego w Rosji. W tym samym roku awansował do stopnia majora. Podczas bitwy pod Kaniowem dostał się do niewoli niemieckiej. Na początku stycznia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego. W wojnie polsko-bolszewickiej dowodził 44 pułkiem piechoty.
W marcu 1939 roku powierzono mu stanowisko dowódcy Armii „Kraków”. Zadaniem tej formacji była obrona przemysłowego regionu Górnego Śląska i południowego skrzydła polskiego frontu. Już pierwszego dnia wojny niemieckie oddziały pancerne wdarły się w głąb polskiej obrony na stykach pozycji Armii „Kraków” i sąsiednich armii. Armia „Kraków” została zagrożona okrążeniem. Już 2 września generał Szylling zmuszony został do wydania rozkazu odwrotu. Po opuszczeniu umocnień Armia „Kraków” nie miała już wpływu na dalsze losy kampanii. Generał Szylling zdołał kilkukrotnie wyprowadzić swoje oddziały z okrążenia i dotarł na Lubelszczyznę. Wcielone do Armii „Lublin” resztki oddziałów Szyllinga swoją ostatnią walkę stoczyły pod Tomaszowem Lubelskim. 20 września Antoni Szylling dostał się do niewoli.
Wojnę spędził w obozie jenieckim VII A Murnau. Po wyzwoleniu pozostał na Zachodzie. Wyemigrował do Kanady, gdzie prowadził farmę rolną. Zmarł 17 czerwca 1971 roku w Montrealu.
