wtorek,
Strzelec „Hanka Kołczanka”
Anna Wajcowicz urodziła się 5 lipca 1924 roku. Przed wojną mieszkała we Włocławku. Udzielała się w drużynie harcerskiej. Naukę w gimnazjum przerwała wojna. W czasie kampanii wrześniowej jako piętnastolatka służyła w Pogotowiu Harcerek. Wiosną 1940 roku zaangażowała się w działalność Kujawskiego Stowarzyszenia Literacko-Społecznego „Zew”. Wraz z rodziną została zmuszona do wyjazdu podczas jednej z niemieckich akcji wysiedleń ludności polskiej z terenów włączonych do III Rzeszy. Zamieszkała w Warszawie.
W 1942 roku rozpoczęła naukę na tajnych kompletach prowadzonych przez nauczycieli przedwojennego Państwowego Gimnazjum Żeńskiego im. Narcyzy Żmichowskiej. Dwa lata później zdała maturę. Przed wybuchem powstania zdążyła zostać studentką Wydziału Architektury tajnej Politechniki Warszawskiej. Równolegle z nauką, udzielała się w konspiracji. Używała pseudonimu „Hanka Kołczanka”. Od 1942 roku była wywiadowczynią II Oddziału Komendy Głównej Armii Krajowej. Przeszła szkolenie wojskowe i sanitarne. W 1943 roku jako łączniczka uczestniczyła w akcji „Tłuszcz-Urle” – ataku odwetowym na niemiecki pociąg frontowo-urlopowy.
Na początku lata 1944 roku brała udział w zorganizowanym w lasach Puszczy Białej pod Wyszkowem konspiracyjnym szkoleniu „Par II”, które miało przygotować żołnierzy podziemia do jawnego wystąpienia. W lipcu 1944 roku była łączniczką w II plutonie „Alek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”. Poległa podczas wczesnych walk pierwszego dnia powstania warszawskiego w okolicach ulicy Okopowej na Woli. Dwudziestoletnia Anna Wajcowicz była pierwszą poległą w powstaniu dziewczyną z batalionu „Zośka”.
