czwartek,
Aleksander Krzyżanowski „Wilk”
Aleksander Krzyżanowski urodził się 18 lutego 1895 roku w Briańsku. Jego ojciec brał udział w powstaniu styczniowym. Krzyżanowski w 1916 roku rozpoczął studia na Wydziale Elektromechanicznym Instytutu Technologicznego w Petersburgu, jednak został zmuszony je przerwać. Jako obywatel rosyjski został powołany do armii carskiej. Odbył kurs Konstantynowskiej Szkoły Artylerii w Piotrogrodzie. Walczył przeciwko Niemcom w szeregach 18. Syberyjskiego Dywizjonu Artylerii Polowej. Jesienią 1917 roku przeniósł się do I Korpusu Polskiego.
Po rozwiązaniu Korpusu wyjechał do Warszawy. W listopadzie brał udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich. Wstąpił do Wojska Polskiego i odbył kilkunastodniowy kurs oficerski w Dęblinie, który zakończył w stopniu podporucznika. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W dwudziestoleciu międzywojennym był zawodowym oficerem artylerii. W 1934 roku otrzymał awans do stopnia majora. Podczas wojny obronnej w 1939 roku walczył w szeregach 26. Pułku Artylerii Lekkiej. Brał udział w bitwie nad Bzurą. Po klęsce wrześniowej wstąpił do Służby Zwycięstwu Polski. Jeszcze w 1939 roku został oddelegowany na Wileńszczyznę. Po zajęciu Wilna przez Niemców został komendantem Okręgu Wileńskiego ZWZ.
W 1944 roku pod jego dowództwem oddziały z Wileńskiego oraz Nowogródzkiego Okręgu Armii Krajowej przystąpiły do realizacji akcji „Burza” w Wilnie. Walki w ramach wileńskiej operacji „Ostra Brama” trwały od 7 do 13 lipca. Polscy żołnierze walczyli wspólnie z sowieckimi oddziałami. Po zdobyciu Wilna polskie oddziały zostały siłą rozbrojone przez NKWD, a oficerowie AK aresztowani. Krzyżanowski był więziony w Wilnie, Moskwie i obozach NKWD na terenie ZSRR. Latem 1947 roku zdołał zbiec z obozu, jednak został ujęty, kiedy ujawnił się w polskim konsulacie w Wilnie. Jesienią repatriowano go do Polski.
Po przyjeździe do kraju kontaktował się ze swoimi byłymi podkomendnymi, jednak zaniechał działalności konspiracyjnej. W 1948 roku podjął pracę. W lipcu tego roku został aresztowany przez komunistyczne władze. Podczas śledztwa został osadzony w więzieniu w Warszawie na Mokotowie. Oskarżano go o współpracę z Niemcami i zwalczanie partyzantki sowieckiej. Aleksander Krzyżanowski zmarł 29 września 1951 roku w szpitalu więziennym.
W 1994 roku prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Wałęsa nadał mu pośmiertnie stopień generała brygady. W 2012 roku na mocy postanowienia prezydenta Bronisława Komorowskiego został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
