sobota,
Sony CDP-101
1 października 1982 roku na rynku konsumenckim zadebiutował pierwszy odtwarzacz CD. Firma Sony o krok wyprzedziła konkurencję, miesiąc później pojawił się odtwarzacz CD-100 wyprodukowany przez Philipsa. Obie firmy współpracowały w opracowywaniu formatu CD, dlatego w chwili premiery Sony CDP-101 oferowany był wyłącznie na rynku japońskim.
W prototypowych odtwarzaczach CD firmy Sony płyta umieszczona była pionowo, w ostatniej chwili, w CDP-101 zdecydowano się na znaną dziś powszechnie poziomą tackę. Większość komponentów użytych w urządzeniu zaprojektowała i wyprodukowała firma Sony. Odtwarzacz ważył ponad siedem kilogramów i w chwili debiutu był najbardziej zaawansowanym technicznie urządzeniem powszechnego użytku na świecie. Wykorzystano trzy mikroprocesory, trzydzieści cztery układy scalone oraz specjalnie opracowany przetwornik szesnastobitowy. Jako moduł lasera wykorzystano zespół głowicy KSS-100A. Obecny w urządzeniu system Anti Shock pojawił się w urządzeniach konkurencji dopiero po wielu latach.
Pomysłodawcą nazwy urządzenia był jeden z dyrektorów Sony, Nobuyuki Idei. W standardzie kodowania PCM przyjętym w płytach CD-Audio wartość zapisana binarnie jako 101 odpowiada cyfrze pięć w zapisie dziesiętnym, a „piątka” jest w Japonii uważana za szczęśliwy numer. Równocześnie z CDP-101 zadebiutowała pierwsza płyta CD, był nią wznowiony album „52nd Street” Billy'ego Joela. Montowane w pierwszych egzemplarzach urządzenia układy scalone Sanyo STK6922 odpowiedzialne za sterowanie optyką lasera okazały się zawodne i po kilku miesiącach zamieniono je na BX1201 opracowane w firmie Sony. Ostatni odtwarzacz CDP-101 opuścił linię produkcyjną na początku 1985 roku.
Urządzenia elektroniczne produkowane w Japonii w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia były bardzo solidne, dlatego stosunkowo często odtwarzacz CDP-101 jest używany do dziś.
