poniedziałek,
Sega Dreamcast
27 listopada 1998 roku miał miejsce światowy debiut pierwszej na rynku konsoli szóstej generacji. Jej producentem była japońska firma Sega. Jako pierwsi, urządzenie mogli kupić klienci mieszkający w Japonii. Gracze z innych stron świata musieli dość długo poczekać. Prawie po roku, 9 września 1999 roku konsola Dreamcast trafiła na amerykański rynek. W kampanii reklamowej mocno akcentowano łatwą do zapamiętania datę (9.9.1999). Od 14 października 1999 roku Dreamcast był dostępny w niektórych krajach europejskich. Polscy gracze musieli poczekać jeszcze kolejny rok, do listopada roku 2000. Bezpośrednimi konkurentami konsoli Sega Dreamcast były takie urządzenia jak PlayStation 2, Nintendo GameCube oraz Microsoft Xbox.
Wydana w 1988 roku konsola czwartej generacji Sega Genesis była wielkim sukcesem japońskiego przedsiębiorstwa. Ponad trzydzieści milionów sprzedanych sztuk to absolutny rekord w historii firmy. Następca Genesis, Sega Saturn przyniósł spadek przychodów spółki i spowodował problemy finansowe oraz zwolnienia pracowników w amerykańskim oddziale firmy. Sega poczuła nóż na gardle i bardzo poważnie potraktowała swój kolejny produkt. Dreamcast projektowany był w Stanach Zjednoczonych. Do prac zatrudniono byłego pracownika IBM Tatsuo Yamamoto, który został szefem pierwszej grupy projektowej. Równolegle prace projektowe rozpoczął drugi zespół kierowany przez Hideki Sato.
Obydwie grupy opracowały bardzo ciekawe urządzenia zawierające podzespoły pozwalające na masową produkcję. Sato i jego współpracownicy wybrali procesor Hitachi SH-4 oraz układ graficzny VideoLogic PowerVR2 z firmy NEC. Zespół Yamamoto zastosował CPU Motorola PowerPC 603e oraz GPU Voodoo Banshee firmy 3dfx. Kierownictwo firmy Sega stanęło przed poważnym dylematem, który projekt wybrać. Sprawa rozwiązała się w sposób zupełnie nieoczekiwany. W 1997 roku firma 3dfx debiutowała na giełdzie i na mocy prawa musiała ujawnić inwestorem wszystkie swoje projekty. Projekt nowej konsoli z firmy Sega utrzymywano w całkowitej tajemnicy i fakt opublikowania informacji na jego temat doprowadził szefów firmy do wściekłości, współpraca została natychmiast zerwana. Nie pomógł nawet pozew sądowy złożony przez firmę 3dfx. Ostatecznie w urządzeniu zastosowano 32-bitowy procesor RISC Hitachi SH-4 200MHz oraz układ graficzny PowerVR2 z 8 MB SGRAM. Urządzenie miało wbudowane 16 MB pamięci SDRAM. Nazwę „Dreamcast” wybrano na drodze przeprowadzonego publicznie konkursu.
Firma wyprzedziła swoich wszystkich konkurentów i jako pierwsza wprowadziła na rynek konsolę szóstej generacji. Jeszcze przed premierą otrzymano wiele zamówień. Wydawało się, że Sega jest skazana na sukces, jednak pojawiły się poważne problemy. Firma NEC, dostawca układów graficznych, nie był w stanie dostarczyć na czas wymaganej ilości sztuk swojego produktu, co za tym idzie, Sega nie mogła zaspokoić popytu. Kolejnym ciosem było wycofanie się uznanej firmy Electronic Arts z produkcji gier na platformy Sega. Sega nie chciała jej przedłużyć umowy na wyłączność tworzenia gier sportowych. Dodatkowo niektórzy wydawcy gier spóźnili się na premierę ze swoimi produktami. Z powodu problemów amerykańska premiera urządzenia została znacznie odłożona w czasie.
W pierwszym okresie po amerykańskim debiucie Dreamcast sprzedawał się dobrze. Do końca 1999 roku zdobył prawie jedną trzecią rynku konsol w Stanach Zjednoczonych. W roku 2000 do gry włączyła się firma Sony z PlayStation 2. Kiedy konsola PS2 trafiła rynek amerykański, sprzedaż Dreamcast zaczęła spadać. Sega obniżyła cenę swojego urządzenia na połowę kwoty, za którą sprzedawano produkt Sony, jednak pomogło to tylko chwilowo. Dreamcast zaczął przynosić straty. Na początku 2001 roku Sega zakończyła produkcję urządzenia. Porażka była na tyle dotkliwa, że firma wycofała się z produkcji konsol i skoncentrowała się na wydawaniu gier na platformy swoich niedawnych konkurentów.
