Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Richard Hamming

piątek,

Richard Hamming

11 lutego 1915 roku w Chicago urodził się matematyk Richard Hamming. Jego prace miały duży wpływ na rozwój informatyki i telekomunikacji. Hamming studiował w University of Chicago oraz University of Nebraska. W 1942 roku zdobył doktorat w University of Illinois w Urbana-Champaign. Brał udział w amerykańskim projekcie budowy bomby atomowej, gdzie opracowywał metody programowania kalkulatorów elektronicznych do rozwiązywania układów równań formułowanych przez fizyków.

Po wojnie podjął pracę w dziale badań matematycznych Bell Telephone Laboratories. Jednym z najbardziej znanych jego wynalazków jest opublikowany w 1950 roku liniowy kod korekcyjny zwany kodem Hamminga. Pozwala on wykrywać i korygować błędy polegające na przekłamaniu jednego bitu. Odkrycie to znalazło szeroki zakres zastosowań w informatyce i telekomunikacji, stało się także początkiem nowego obszaru badań. Kod Hamminga jest stosowany m.in. w mechanizmie ECC (Error Correction Code) pamięci RAM.

Richard Hamming za swoje prace otrzymał wiele prestiżowych wyróżnień. W 1968 roku otrzymał Nagrodę Turinga „za pracę nad metodami numerycznymi, automatycznymi systemami kodowania oraz kodami wykrywającymi i korygującymi błędy”. Był aktywnym członkiem Instytutu Inżynierów Elektryków i Elektroników (IEEE). W 1976 roku Hamming zrezygnował z badań i przeszedł do Naval Postgraduate School, gdzie skoncentrował się na nauczaniu i pisaniu książek. Swój ostatni wykład wygłosił w grudniu 1997 roku, kilka tygodni przed śmiercią. Richard Hamming zmarł 7 stycznia 1998 roku.

Medal Hamminga

Doroczna nagroda przyznawana przez IEEE za wyjątkowy wkład w dziedzinie informatyki nosi imię Richarda Hamminga.

Laureaci nagrody

  • 1988 – Richard Hamming;
  • 1989 – Irving S. Reed;
  • 1990 – Dennis W. Ritchie i Kenneth L. Thompson;
  • 1991 – Elwyn R. Berlekamp;
  • 1992 – Lotfi A. Zadeh;
  • 1993 – Jorma J. Rissanen;
  • 1994 – Gottfried Ungerboeck;
  • 1995 – Jacob Ziv;
  • 1996 – Mark S. Pinsker;
  • 1997 – Thomas M. Cover;
  • 1998 – David D. Clark;
  • 1999 – David A. Huffman;
  • 2000 – Solomon W. Golomb;
  • 2001 – A. G. Fraser;
  • 2002 – Peter Elias;
  • 2003 – Claude Berrou i Alain Glavieux;
  • 2004 – Jack K. Wolf;
  • 2005 – Neil J.A. Sloane;
  • 2006 – Władimir Lewensztejn;
  • 2007 – Abraham Lempel;
  • 2008 – Sergio Verdu;
  • 2009 – Peter Franaszek;
  • 2010 – Whitfield Diffie, Martin Hellman i Ralph Merkle;
  • 2011 – Toby Berger;
  • 2012 – Michael Luby, Amin Shokrollahi;
  • 2013 – Robert Calderbank;
  • 2014 – Thomas Richardson i Rüdiger L. Urbanke;
  • 2015 – Imre Csiszar;
  • 2016 – Abbas El Gamal;
  • 2017 – Shlomo Shamai;
  • 2018 – Erdal Arıkan.
Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły