wtorek,
Prawo Moore’a
19 kwietnia 1965 roku Gordon Moore opublikował w magazynie „Electronics” artykuł „Cramming more components onto integrated circuits”, w którym sformułował swoje słynne prawo.
Trzy lata później Gordon Moore został współzałożycielem firmy Intel. W 1954 roku uzyskał doktorat w dziedzinie chemii i fizyki na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Krótko pracował na Uniwersytecie Johna Hopkinsa w Baltimore. W 1956 roku w firmie Shockley Semiconductor zatrudnił go laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki William Shockley. W 1957 roku wspólnie z najbardziej zdolnymi pracownikami przedsiębiorstwa założył konkurencyjne przedsiębiorstwo Fairchild Semiconductor. Fairchild Semiconductor szybko stał się liderem w branży półprzewodników zarówno pod względem nowatorskich technologii, jak i zysków ze sprzedaży. Firma miała wielki wpływ na rozwój Doliny Krzemowej, za jej sprawą pośrednio lub bezpośrednio powstały dziesiątki korporacji nazywanych obecnie jako „Fairchildren”. Największe z nich to Intel i AMD.
W 1965 roku Moore zaobserwował, że gęstość upakowania tranzystorów na cal kwadratowy procesora co około 18 miesięcy ulega podwojeniu. Liczba ta była jeszcze korygowana i obecnie od wielu lat przyjmuje się, że liczba tranzystorów w mikroprocesorach wzrasta dwukrotnie co dwa lata. Początkowo nie stosowano terminu „Prawo Moore'a”, wymyślił ją profesor Kalifornijskiego Instytutu Technicznego Carver Mead w 1975 roku.
Prawo Moore’a zaczęto stosować do wielu innych parametrów sprzętu komputerowego, np. pojemności dysków twardych, przepustowości łącz, mocy obliczeniowej procesorów czy wielkości pamięci operacyjnej. Popularne jest twierdzenie, że „moc obliczeniowa komputerów podwaja się co 24 miesiące”. Zauważono także, że nie wszystko podlega „rozszerzonemu” prawu Moore’a, np. pobór mocy i ceny komputerów.
Głównym powodem, dzięki któremu prawo Moore'a okazuje się możliwe do spełnienia, jest stosowanie coraz mniejszych elementów. Ograniczenia fizyczne, np. rozmiar atomów, wyznaczają pewną granicę, po której osiągnięciu dalszy wzrost nie będzie możliwy. Pokonywanie kolejnych granic także stać się nieopłacalne dla producentów. Przewiduje się, że w ciągu najbliższych kilkunastu lat dynamika wzrostu spadnie.
