czwartek,
Pentium D
26 maja 2005 roku na rynku ukazała się pierwsza wersja procesora Intel Pentium D o nazwie kodowej Smithfield. Był to pierwszy wielordzeniowy procesor dla komputerów niebędących serwerami. Równocześnie wprowadzono serię chipsetów Intel 945 Express współpracujących z nowymi układami. Procesory Smithfield produkowane były w technologii 90nm i posiadały dwa rdzenie. Pierwsze modele były taktowane zegarami 2,8, 3,0 i 3,2 GHz.
O kilka dni ze swoim procesorem dwurdzeniowym „dla mas” spóźnił się największy i najgroźniejszy rywal Intela – AMD. Ich Athlon 64 X2 trafił do sprzedaży 31 maja 2005 roku. W testach porównawczych przeprowadzanych przez prasę branżową wskazywano na wyższość procesorów AMD.
Niecały rok po premierze pojawiła się druga generacja Pentium D. Procesory Presler zawierały dwa rdzenie Pentium 4 „Cedar Mill” i były produkowane w technologii 65nm. Dostępne były modele z częstotliwością taktowania 2,8, 3,0, 3,2, 3,4 i 3,6 GHz.
W połowie 2006 roku na rynek trafiła ósma generacja mikroprocesorów firmy Intel – Intel Core 2, która zastąpiła układy Pentium D.
