Paul Marie Ghislain Otlet urodził się 23 sierpnia 1868 roku. Był on belgijskim naukowcem – jednym z twórców współczesnej nauki o informacji. Jego najbardziej znane osiągnięcie to Uniwersalna Klasyfikacja Dziesiętna, która jest systemem powszechnie stosowanym w bibliotekach na całym świecie. Często jest nazywany jednym z ojców informatyki.

Paul Otlet był synem bogatego przedsiębiorcy. Jego ojciec uważał, że system oświaty zabija naturalne zdolności dzieci, dlatego Paul rozpoczął naukę w szkole dopiero w wieku dwunastu lat. Wcześniej jego edukacją zajmowali się prywatni nauczyciele. Szybko został miłośnikiem książek. W szkole tak wiele czasu spędzał w bibliotece, że dyrektor placówki powierzył mu funkcję bibliotekarza szkolnego. Pod wpływem ojca podjął studia prawnicze. Studiował na Katolickim Uniwersytecie w Leuven i Wolnym Uniwersytecie w Brukseli, dyplom z nauk prawnych uzyskał 5 lipca 1890 roku. Szybko porzucił karierę prawnika i zajął się swoją pasją – systemami gromadzenia i udostępniania wiedzy. Na tym polu jego dorobek jest imponujący.

Z pomocą Henriego La Fontaine’a (późniejszego laureata pokojowej Nagrody Nobla) stworzył ogólnoświatowy rejestr bibliograficzny – Répertoire Bibliographique Universel (RBU). Celem systemu było gromadzenie danych o każdym opublikowanym dokumencie w sposób umożliwiający łatwe wyszukiwanie i wiązanie ze sobą różnych pozycji. Na przełomie XIX i XX wieku wydawało się to niemożliwe do wykonania, jednak do roku 1934 zgromadzono informacje dotyczące ponad 15 milionów tytułów. Była to w tamtych czasach potężna baza wiedzy. Aby umożliwić powszechny dostęp, od roku 1896 roku dostępna była płatna usługa odpowiedzi na zapytania drogą pocztową. Wysyłane były kopie poszczególnych kart indeksowych. W obawie przed kosztami, użytkownicy usługi kalkulowali, ile kart obejmie ich zapytanie. Ten system został później nazwany „analogową wyszukiwarką”. Nie udało się zrealizować idei kopii lustrzanych rejestru w większych miastach na całym świecie, okazało się to za kosztowne w realizacji.

W 1919 roku Outlet i La Fontaine wpadli na pomysł zorganizowania „miasta wiedzy”, centralnego repozytorium informacji na świecie. W jego skład miały wchodzić zintegrowane jednostki: muzeum, biblioteka, uniwersalne archiwum dokumentów i katalog bibliograficzny. Projekt otrzymał nazwę Mundaneum. Po zakończeniu pierwszej wojny światowej twórcom udało się przekonać do tego pomysłu władze Belgii. Centrum otrzymało dodatkowe fundusze i powierzchnię lokalową do zagospodarowania. Niestety kryzys gospodarczy w latach 20. zahamował rozwój projektu, a w 1934 roku Mundaneum zostało zamknięte.

W 1934 roku opublikował pracę naukową pod tytułem „Traite de documentation” (Traktat o dokumentacji). Pojawiła się w niej wizja globalnej sieci „elektrycznych teleskopów”. Użytkownik tego medium z poziomu własnego fotela miałby dostęp do milionów dokumentów, zorganizowanych w strukturę umożliwiającą łatwe wyszukiwanie, przeglądanie i umieszczanie. Rozwój technologii w kolejnych latach spowodował, że pod koniec XX wieku „elektryczne teleskopy” trafiły pod strzechy. W „Traktacie o dokumentacji” znajdują się także pomysły, które można uznać za pierwowzory sieci społecznych, hiperłączy, wyszukiwarek i dostępu zdalnego.

Otlet nie interesował się fotografią, jednak jest twórcą idei utrwalania dokumentów na mikrofilmach jako formie łatwej do kopiowania i transportowania. Arkusz filmu o wymiarach 75 × 125 mm pozwalał zapisać 72 strony tekstu. Ten format był wielkości karty katalogowej, dzięki temu możliwe było wykorzystanie do przechowywania zbiorów typowych mebli spotykanych w bibliotekach.

Kolejną sferą zainteresowań belgijskiego naukowca były metody wizualizacji informacji. Otlet uważał, że język schematów, obrazów, atlasów, wykresów i tablic jest doskonałą formą prezentowania wiedzy. Środkiem technicznym miały być tzw. encyklopedyczne tablice syntetyczne (tableau synthétique). W 1912 roku wspólnie z Patrickiem Geddesem (szkocki socjolog i urbanista) planowali opracowanie Encyclopedia Synthetica Schematica. Projektu nie udało się zrealizować. Otlet do idei wizualizacji informacji powracał jeszcze kilkukrotnie, m.in. podczas tworzenia koncepcji materiałów dydaktycznych. W ostatnich latach życia pracował nad Atlas Mundaneum – Encyclopedia Universalis Mundaneum.

Pomysły Paula Otleta wyprzedzały jego epokę. Mimo braku środków technicznych samodzielnie zrealizował niektóre spośród nich. Wiele innych urzeczywistniło się po jego śmierci. Paul Otlet zmarł 10 grudnia 1944 roku w Brukseli.