niedziela,
OLPC XO-1
Na początku 2005 roku z inicjatywy aktywistów z amerykańskiej renomowanej uczelni technicznej Massachusetts Institute of Technology powstała organizacja non-profit One Laptop Per Child (OLPC, Laptop dla każdego dziecka). Jej głównym celem jest umożliwienie dzieciom z krajów słabo rozwiniętych dostępu do nowoczesnych technologii wspomagających naukę. Idealnym środkiem do zapewnienia dostępu do zasobów wiedzy jest komputer przenośny w przystępnej cenie, dostarczany masowo m.in. dzięki funduszom zbieranym podczas akcji charytatywnych.
OLPC postawił sobie zadanie zaprojektowanie urządzenia, którego cena nie przekroczyłaby stu dolarów. Jesienią 2005 roku zaprezentowano pierwszy prototyp komputera zaprojektowany przez Nicholasa Negroponte, współzałożyciela Media Lab MIT, oraz firmę Yves Behar's Fuseproject. 28 maja 2006 roku udostępniono specyfikację techniczną. 6 listopada 2007 roku firma Quanta Computer uruchomiła produkcję pierwszej wersji komputera pod nazwą OLPC XO-1. Jego cena wynosiła 130 dolarów, po obniżeniu kosztów produkcji, w 2008 roku miało to być docelowe 100 dolarów, jednak wzrost cen niklu i krzemu w 2007 roku pokrzyżował te plany.
Urządzenie musiało spełnić szereg nietypowych wymagań. Miało być tanie, małe, trwałe, a przy tym odpowiednio wydajne. Należało zapewnić alternatywne źródła zasilania dla użytkowników w miejscach z dala od sieci energetycznych. W zamyśle projektantów laptop mógł być ładowany za pomocą wbudowanego generatora korbowego napędzanego siłą ludzkich mięśni lub dzięki energii słonecznej. W ostatecznej wersji komputera usunięto generator, można nabyć go jako urządzenie zewnętrzne. W specyfikacji planowano zużycie energii wynoszące około 2 W podczas normalnego użytkowania, jednak nie udało się spełnić tego założenia, w nowszych wersjach komputera pobór mocy to 5 watów. Żywotność baterii wynosiła około trzech godzin. W 2009 roku w testach prasy branżowej urządzenie zostało ocenione jako najbardziej energooszczędne w rozwiązaniach edukacyjnych.
Obudowę zbudowano z dwa razy grubszego niż w standardowych laptopach plastiku o grubości 2 mm. Była ona odporna na zabrudzenia i wilgoć. Urządzenie ma wbudowane głośniki stereo oraz mikrofon. Zamontowano specjalnie zaprojektowany obrotowy wyświetlacz o przekątnej 7,5 cala o rozdzielczości 1200 × 900 pikseli. Urządzenie wyposażono w ruchome gumowe anteny Wi-Fi. Touchpad służy do sterowania myszą oraz wprowadzania pisma ręcznego. Po prawej stronie wyświetlacza wbudowano kolorową kamerę o rozdzielczości (640 × 480 pikseli). Dostępne są trzy zewnętrzne porty USB 2.0. Aby zapewnić zgodność z wymaganiami w kraju docelowym, zaprojektowano ponad dwadzieścia różnych klawiatur o różnych układach klawiszy. W niektórych przypadkach była to pierwsza klawiatura dla danego języka, np. amharską dla języka urzędowego w Etiopii.
Jako system operacyjny zastosowano okrojoną wersję systemu Linux Fedora 7, ze środowiskiem graficznym Sugar. Znaczna część interfejsu wykorzystuje ikony, co pozwala uniknąć problemów z lokalizacją i jest przyjazne dla użytkowników nieumiejących czytać. Dostarczane są wyłącznie programy dostępne nieodpłatnie w wersjach zgodnych z językami krajów docelowych. Steve Jobs do użytku w laptopie zaoferował bezpłatnie Mac OS X, jednak początkowo zakładano korzystanie z systemu open source, aby użytkownik miał dostęp do kodu źródłowego.
Powstało kilka wersji komputera OLPC XO. Najnowszą jest XO-4 Touch. Opcjonalnie można kupić go z ekranem dotykowym. Od 12 listopada do 31 grudnia 2007 mieszkańcy Ameryki Północnej mogli uczestniczyć w akcji „Give 1 Get 1” (Daj jeden, dostań jeden), kiedy kupując jedną sztukę, sponsorowali drugą przeznaczoną dla dziecka w ubogim kraju. Podobną akcję dla państw europejskich w 2008 roku zorganizował serwis Amazon.com.
Specyfikacja XO-1
- Procesor: AMD Geode LX-700 433 MHz ze zintegrowanym kontrolerem graficznym.
- Pamięć RAM: 256 MB DDR266 DRAM.
- Pamięć flash ROM 1024 kB (1 MB) z otwartym oprogramowaniem Open Source.
- Jako pamięć trwała 1024 MB pamięci SLC NAND flash.
