sobota,
Neostrada
15 stycznia 2001 roku Telekomunikacja Polska uruchomiła pilotażową wersję usługi Neostrada. Udostępniono kilka opcji różniących się prędkością transmisji danych do abonenta: 256 kb/s, 512 kb/s, 1 Mb/s i 2 Mb/s, których abonament miesięczny wynosił odpowiednio 300, 500, 1000 i 1500 zł. Usługa była dostępna wyłącznie dla abonentów TP obsługiwanych przez warszawską centralę telefoniczną przy ulicy Pięknej.
1 lipca 2002 roku abonenci TP z największych polskich miast uzyskali możliwość zakupienia usługi Neostrada Plus o prędkości 512 kb/s w cenie 179 zł netto miesięcznie. Z czasem usługa stała się dostępna także w mniejszych miejscowościach. Telekomunikacja Polska wydzierżawiała abonentom modemy ze złączem Ethernet, najczęściej z firm Lucent lub Siemens. W 2003 roku Neostrada Plus została zastąpiona usługą Neostrada TP. Jednocześnie wprowadzono modemy ze złączem USB firmy Sagem. W tym okresie liczba użytkowników usługi sięgnęła pięćdziesiąt tysięcy.
Latem 2004 roku wprowadzono nowy wariant usługi z prędkością 128 kb/s w cenie 59 zł brutto miesięcznie, z limitem transferu ściąganych plików w wysokości 5 GB. Dostępność tańszej opcji spowodował gwałtowny wzrost liczby użytkowników. W kolejnych miesiącach usługę rozszerzono o wyższe opcje prędkości transmisji danych, pojawiły się także usługi dodatkowe. Wobec powstającej w kraju konkurencji dla usług Telekomunikacji Polskiej znacznie spadła cena usługi.
Jesienią 2006 roku TP zaoferowała usługę multipakiet łączącą usługę Neostrady, telefonii internetowej VoIP oraz Videostrady. Mutipakiet wymagał wykorzystania modemu Livebox TP wykorzystującego technologię ADSL2+. W tym okresie Urząd Komunikacji Elektronicznej nałożył na Telekomunikację Polską karę w wysokości stu milionów złotych za nieuprawnione łączenie usługi dostępu do Internetu z usługami telefonicznymi. Decyzję tę po odwołaniu uchylił Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
W 2012 roku w związku z ze zmianą nazwy z TP na Orange nazwę usługi Neostrada TP zmieniono na Neostrada.
