poniedziałek,
Robot Nao
15 sierpnia 2007 roku robot Nao zastąpił konstrukcję AIBO z firmy Sony na międzynarodowych zawodach robotów w piłce nożnej RoboCup. Nao na tej imprezie wystąpił jeszcze w latach 2008, 2009 i 2010. Robot Soccer World Cup ma promować badania naukowe w zakresie sztucznej inteligencji i robotyki. Na zawodach RoboCup drużyny robotów grają samodzielnie i zgodnie z przepisami.
Nao to dzieło francuskiej firmy Aldebaran Robotics. Prace nad konstrukcją rozpoczęły się w 2004 roku. W latach 2005–2007 powstało sześć prototypów. Celem firmy było wyprodukowania taniego, humanoidalnego wieloczynnościowego robota dostępnego dla przeciętnego człowieka. Od 2008 roku zakup robota umożliwiono instytucjom. Obecnie Nao jest używany na wielu uczelniach na całym świecie, także w Polsce. Od 2011 roku robota Nao może kupić każdy. Kolejne wersje wnosiły sporo udoskonaleń. Urządzenie zyskało światową sławę po prezentacji na Shanghai Expo w Chinach w 2010 roku. Jeszcze w tym samym roku Uniwersytet Tokijski zakupił 30 robotów z zamiarem przekształcenia ich w aktywnych asystentów laboratoryjnych. W 2013 roku Aldebaran Robotics został przejęty przez japońską spółkę SoftBank Mobile.
Ostatnia wersja robota to Nao V6 Power z 2018 roku. Jego cena wynosi dziewięć tysięcy dolarów, przy czym instytucje edukacyjne mogą ubiegać się o rabat. Nao kontrolowany jest przez wbudowany komputer wyposażony w czterordzeniowy procesor Intel Atom E3845, 4 GB pamięci RAM DDR3, 32 GB pamięci SSD. Zastosowany system operacyjny to NAOqi oparty o system Linux. Jest kompatybilny z Microsoft Robotics Studio, Weboty Cyberbotics oraz Gostai Studio. Jego bateria pozwala na dziewięćdziesiąt minut pracy, gdy akumulator się wyczerpuje, Nao jest w stanie samodzielnie udać się do swojej bazy ładującej. Urządzenie waży pięć i pół kilograma. Robot potrafi m.in. czytać gazety, orientować się w przestrzeni, rozpoznawać twarze, przedmioty i kolory, tańczyć, grać w piłkę i szachy. Dzięki czterem mikrofonom Nao lokalizuje źródło dźwięku i rozpoznaje mowę w wielu językach.
Z robotem dostarczany jest pakiet oprogramowania i narzędzia programisty, które pozwalają samodzielnie programować maszynę i zwiększać przez to zakres możliwych zastosowań. W Wielkiej Brytanii roboty Nao były wykorzystywane w edukacji dzieci z zaburzeniami rozwoju. W japońskich bankach testowano je jako pracowników obsługi klienta. Prowadzone są projekty naukowe, które za cel stawiają sobie nauczenie robota ludzkich zachowań i emocji. Jest to m.in. międzynarodowy projekt FEELIX GROWING współfinansowany przez Unię Europejską.
