poniedziałek,
Moose File System
30 maja 2008 roku zadebiutował rozproszony system plików MooseFS opracowany przez polską firmę Core Technology. W zamyśle twórców miał on radzić sobie z przechowywaniem i obrabianiem bardzo dużych zbiorów danych, być odporny na uszkodzenia, zapewniać wysoką dostępność, skalowalność i wydajność. Początkowo było to oprogramowanie własnościowe, obecnie jest dostępna wersja udostępniona z kodem źródłowym na zasadach licencji GNU General Public License. System plików Moose File System działa w systemach Linux, FreeBSD, NetBSD, macOS, Solaris oraz OpenIndiana.
MooseFS do przechowywania danych wykorzystuje grupę komputerów spiętych przez sieć. Architektura MooseFS składa się z czterech elementów. Serwer zarządzający przechowuje metadane dla każdego pliku i kieruje systemem. Tzw. chunk serwery magazynują pliki z danymi, zapewniając także w razie potrzeby obsługę ich replikacji. Kolejnym elementem są serwery, które okresowo pobierają plik metadanych i przechowują logi metadanych. W przypadku awarii serwera zarządzającego mogą go zastąpić. Ostatnią warstwę systemu stanowią komputery klienckie, które używają procesu MooseFS do komunikacji z serwerami.
MooseFS w liczbach
- Maksymalna pojemność – 16384 petabajtów.
- Maksymalny rozmiar pliku – 128 petabajtów.
- Maksymalna liczba plików w jednej instancji MooseFS – ponad 2,1 miliarda.
- Liczba aktywnych połączeń klientów – nieograniczona, zależy od liczby deskryptorów plików w systemie.
