niedziela,
Micro Channel Architecture
Po premierze 32-bitowego procesora 386DX firmy Intel 16-bitowa magistrala ISA stała się hamulcem w rozwoju sprzętu i oprogramowania. Pionierem, który opracował nowe rozwiązanie była firma IBM. Pierwsze informacje na temat magistrali Micro Channel Architecture pojawiły się 25 września 1987 roku.
Magistrala MCA nie oferowała zgodności wstecznej ze standardem ISA. Pozwoliło to uniknąć kompromisowych rozwiązań i w pełni wykorzystać nowe możliwości procesorów. Taktowana zegarem 10 MHz MCA była dużym skokiem technologicznym. Stosunkowo niewielki wzrost taktowania (8 MHz w ISA) pozwolił zwiększyć transfer danych pięciokrotnie w porównaniu do poprzednika. Pojawił się pierwowzór „Plug and Play” – mechanizm automatycznego wykrywania i konfigurowania sprzętu.
Strategia firmy IBM zakładała szybką standaryzację branżową Micro Channel Architecture i bezwzględny wymóg zakupienia licencji przez innych producentów. Producenci klonów PC nie chcieli ponosić kosztów i najczęściej pozostawali przy starym standardzie ISA. W przypadku rynku serwerów kilku producentów na czele z Compaq opracowało ogłoszony pod koniec 1988 roku standard Extended Industry Standard Architecture (EISA). Jedynie niewielka liczba firm przyjęła standard MCA, ale tylko w pewnej części swoich wyrobów. W 1996 roku IBM pośrednio przyznał się do porażki, oferując serwery oparte o technologię EISA.
