piątek,
Specyfikacja sieci Ethernet
Ethernet, najpopularniejszy standard w sieciach lokalnych został opublikowany 30 września 1980 roku. Podstawa Ethernetu to węzły podłączone do wspólnego medium.
Ethernet został opracowany w ośrodku badawczym firmy Xerox. Autorem pomysłu był Robert Metcalfe. Wstępna dokumentacja została opublikowana w 1976 roku. Podobnie jak w przypadku wielu przełomowych pomysłów powstałych w firmie Xerox, zarząd nie był zainteresowany rozwojem nowej technologii sieciowej.
W 1979 roku Robert Metcalfe opuścił Xerox i założył własną firmę 3Com, która stała się jednym z najlepszych producentów sprzętu sieciowego. Metcalfe zainteresował firmy Digital Equipment Corporation (DEC) i Intel podjęciem wspólnych prac nad ustanowieniem standardu Ethernet. Co ciekawe, co tych działań włączył się Xerox. Od pierwszych liter nazw firm wziął się skrót DIX. 30 września 1980 roku został opublikowany tzw. standard DIX Ethernet. Ethernet w pierwszej wersji pracował z szybkością 10 Mb/s i używał kabla koncentrycznego. Wersje standardu Ethernet, które powstały w kolejnych latach obejmowały większą przepustowość, liczne usprawnienia i różne media fizyczne.
Podstawa Ethernetu to węzły podłączone do wspólnego medium. Każdy węzeł posiada unikalny adres sprzętowy (adres MAC) i może wysyłać lub odbierać dane. Dane przesyłane są w formie specjalnych komunikatów (ramek), które są zbudowane według ściśle określonego standardu (formatu ramki). Standard Ethernet zawiera także różne mechanizmy usprawniające pracę sieci, np. wykrywanie kolizji, wykrywanie zajętości kanału, współdzielony dostęp. W poszczególnych wersja standardu są określone fizyczne cechy medium, np. impedancja, tłumienność, maksymalny zasięg.
