czwartek,
EFF DES cracker
19 stycznia 1999 roku urządzenie DES cracker złamało algorytm DES w rekordowym czasie 22 godzin i 15 minut.
W 1972 roku Narodowe Biuro Standardów USA rozpoczęło program zabezpieczania informacji. W ramach prac między innymi miał powstać algorytm kryptograficzny do szyfrowania danych. Wymagania były tak duże, że podczas pierwszego konkursu żaden z prezentowanych algorytmów nie spełnił wymagań. W 1974 roku do konkursu swój algorytm Data Encryption Standard (DES) zgłosiła firma IBM. Był on oparty na szyfrze blokowym opracowanym na początku lat siedemdziesiątych w ramach projektu Lucifer. Nad algorytmem DES pracowali Roy Adler, Don Coppersmith, Horst Feistel, Edna Grossman, Alan Konheim, Carl Mayer, Bill Notz, Lynn Smith, Walt Tuchman oraz Bryant Tuckerman.
3 listopada 1976 Data Encryption Standard stał się standardem federalnym, mógł być stosowany do szyfrowania wszelkich nietajnych danych rządowych USA. W 1976 roku naukowcy z Uniwersytetu Stanforda oszacowali, że maszyna wystarczająco szybka, aby złamać algorytm DES w rozsądnym czasie, kosztowałaby około 20 milionów dolarów. Wraz z upływem lat rosła wydajność układów, a ceny spadały. W 1997 roku firma RSA Security, aby udowodnić, że algorytm DES nie jest już bezpieczny, ogłosiła otwarte zawody w łamaniu szyfrów DES pod nazwą DES Challenges. Założycielami RSA Security byli twórcy algorytmu RSA, Ron Rivest, Adi Shamir i Leonard Adleman.
Zwycięzcą pierwszego konkursu DES Challenges w ciągu 96 dni został projekt DESCHALL – grupa informatyków, która zaangażowała tysiące wolontariuszy i dzięki oprogramowaniu uruchomionemu na ich komputerach podłączonych do Internetu zbudowała potężny rozproszony system obliczeniowy. Zastosowano niewyszukaną metodę brute force. W drugiej edycji DES Challenges rozegranej w 1998 roku organizacja non-profit distributed.net rozwiązała zadania w ciągu 56 godzin. Ich system działał na podobnej zasadzie jak u poprzedniego triumfatora.
W 1998 roku amerykańska organizacja pozarządowa Electronic Frontier Foundation (EFF) zbudowała maszynę EFF DES Cracker. Maszyna kosztowała niecałe 250 tysięcy dolarów i zawierała 1856 niestandardowych układów ASIC DES rozmieszczonych na 29 płytkach drukowanych po 64 układy każdy. Obliczeniami sterował jeden komputer. Cały system mieścił się w sześciu niskich szafach rack. Urządzenie mogło sprawdzać 90 miliardów kluczy w ciągu sekundy. DES Cracker nazywany był także jako Deep Crack jako nawiązanie do komputera szachowego Deep Blue firmy IBM.
17 lipca 1998 roku DES cracker rozszyfrował wiadomość opublikowaną w ramach trzeciej edycji DES Challenges w ciągu 56 godzin. 19 stycznia 1999 roku podczas czwartej edycji konkursu DES cracker we współpracy z distributed.net złamał algorytm DES w rekordowym czasie 22 godzin i 15 minut. Jeszcze jesienią 1999 roku rząd USA przeszedł na szyfrowanie 3DES, a trzy lata później na Advanced Encryption Standard (AES).
W 2006 roku zbudowanie maszyny nazwanej COPACOBANA i opartej na technologii FPGA (field-programmable gate array) mającej zbliżoną wydajność do urządzenia DES cracker kosztowało 10 tysięcy dolarów.
