Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Bill Gates

piątek,

Bill Gates

28 października 1955 roku urodził się współzałożyciel firmy Microsoft.

William Henry Gates III przyszedł na świat w Seattle, w zamożnej rodzinie. Jego ojciec był znanym prawnikiem, a matka pracowała w zarządzie jednego z banków. W czasach szkolnych Bill Gates był wyróżniającym się uczniem, zwłaszcza w matematyce i innych przedmiotach ścisłych. Jako trzynastolatek rozpoczął naukę w ekskluzywnym prywatnym liceum, Lakeside School. Uczniowie tej szkoły mogli łączyć się z komputerem firmy General Electric za pośrednictwem terminala. Bill zafascynował się programowaniem w języku BASIC na tyle, że był zwolniony z zajęć matematyki.

„Nie brakuje na świecie ludzi, którzy mogą kupić tyle hamburgerów, ile zdołają zjeść, kupić tyle butów, ile zdołają znosić. W tym względzie nie jestem inny. Różni mnie tylko to, że nie gromadzę majątku, żeby zostawić go moim dzieciom. Jeżeli zechcą, niech przeżyją przygodę z budowaniem wszystkiego od początku. Warto, to ogromna frajda!”

–– Bill Gates, „Forbes”, wydanie polskie, nr 03/2006.

Aby móc dłużej pracować na komputerze, uczniowie Lakeside wykorzystali błąd w oprogramowaniu maszyny PDP-10 będącej własnością Computer Center Corporation (CCC). Przyłapani na tym występku, otrzymali zakaz dostępu. Wtedy Gates, Paul Allen, Ric Weiland i Kent Evans zwrócili się do CCC z propozycją wyszukiwania błędów w oprogramowaniu w zamian za bezpłatny dostęp do komputera. Współpraca trwała do 1970 roku. Zadaniem Gatesa i jego kolegów było testowanie PDP-10 poprzez zmuszanie go do wytężonej pracy. W wyznaczonych godzinach mogli programować i grać na komputerze bez żadnych ograniczeń. CCC miało w tym dodatkowy interes, zawarto umowę z producentem PDP-10, w myśl której firma była zwolniona z opłat leasingowych do czasu, gdy maszyna nie będzie wykazywać błędów. Nikt nie przewidział, że testerami będzie zapalona grupa nastolatków.

Za każdym razem, kiedy udało się zawiesić komputer, musiał być sporządzony dokładny opis sposobu, w jaki to osiągnięto. Obowiązywała zasada, że wykryty błąd nie będzie wywoływany ponownie, dopóki testerzy nie zostaną o to poproszeni. W wolnej chwili nastolatkowie pisali swoje programy. Bill Gates stworzył skomplikowaną grę wojenną. Allen wspominał, że kod zajmował piętnaście metrów papieru dalekopisowego. Praca dla C-Cubed była okazją do poznania systemu operacyjnego. Gatesowi i Allenowi pozwolono czytać podręcznik użytkownika, nie mogli jednak zabierać go do domu. W efekcie spędzali w firmie całe noce. Nieocenionym źródłem wiedzy byli pracujący w firmie programiści, którzy na ogół odpowiadali na zadawane przez młodych pasjonatów pytania. Wiele informacji nastolatkowie znaleźli w kontenerze na śmieci stojącym na tyłach budynku. Programiści wyrzucali tam swoje wydruki.

Kiedy zakończyło się testowanie PDP-10 Gates i spółka stracili darmowy dostęp do maszyny. Klub Matek Lakeside, który opłacał chłopcom limitowany zdalny dostęp do komputera, nie był w stanie sfinansować potrzeb nastolatków. Odkryli oni nowy sposób – zdobyli hasło administratora systemu i zabawa nadal trwała. Kiedy zostali na tym złapani, firmy C-Cube i DEC przysłały do szkoły swoje delegacje. W efekcie dyrektor szkoły wydał zakaz korzystania z systemu. Przez rok grupa programistów była nieaktywna, a jej członkowie starali się żyć jak przeciętni nastolatkowie. Jesienią 1970 roku szkoła, do której uczęszczał Bill, zaczęła kupować dostęp do komputera w firmie Information Sciences Inc. (ISI) z Portland. Allen i koledzy poprzez włamanie zdobyli darmowy dostęp, jednak ponownie zostali na tym przyłapani. Byli na tyle zdeterminowani, że złożyli firmie ISI ofertę na swoje usługi. Czterej młodzieńcy pojechali do Portland, zabierając ze sobą kody źródłowe swoich programów. Dostali zlecenie na napisanie programu płacowego.

„Sukces, jaki odnieśliśmy, ma również ciemną stronę. Nasi klienci mają bardzo wysokie wymagania”

–– Bill Gates, „Der Spiegel”, 28 lutego 2005.

Dwaj starsi członkowie grupy postanowili napisać ten program bez pomocy młodszych kolegów. Gates był bardzo zawiedziony. Znajomość języka programowania nie wystarczyła do napisania programu płacowego. Musiał on obliczać podatek, składki na ubezpieczenie i rozwiązywać podobne zupełnie obce nastolatkom problemy. O pomoc poproszono Gatesa. Bill Gates rozegrał to w sposób, który stosował później w relacjach z Allenem przez lata. Zgodził się pomóc pod warunkiem, że będzie kierował projektem. Jednocześnie zaczął nalegać na przekształcenie luźnej grupy w spółkę osobową. Ojciec Gatesa był znanym prawnikiem i pomógł załatwić wszelkie formalności. Kiedy program płacowy był gotowy, okazało się, że nastolatkowie szybko dojrzeli. Postanowili renegocjować umowę i postawili nowe twarde finansowe warunki umowy. Ponownie w całej sprawie pomógł ojciec Billa Gatesa.

Jesienią 1973 roku Bill Gates rozpoczął studia na Uniwersytecie Harvarda. Rok później namówił Paula Allena, kolegę z dzieciństwa, do porzucenia studiów i przeprowadzki w okolice Bostonu. W grudniu 1974 w magazynie „Popular Electronics” ukazał się artykuł na temat zestawu komputerowego do własnoręcznego montażu Altair 8800. Produkt z firmy MITS Eda Robertsa został uznany później za pierwszy komputer osobisty. Gates i Allen zwietrzyli szansę i postanowili dostarczyć interpreter języka BASIC dla nowego komputera. W tym czasie nie mieli gotowego interpretera ani nawet komputera Altair jednak wysłali ofertę do właściciela firmy MITS. Kiedy nie doczekali się odpowiedzi, ponowili próbę, tym razem telefonicznie. Uzgodniono, że za kilka tygodni Allen przyleci do siedziby MITS w Albuquerque i zademonstruje program. Pozostało napisać interpreter.

Paul Allen do jednego z poprzednich projektów napisał emulator procesora Intel 8080, a taki zastosowano w Altair 8800. Do prac wykorzystali minikomputer PDP-10, który znajdował się na uczelni. Interpreter nie powstawał całkowicie „od zera”, BASIC był dostępny jako public domain dla innych architektur. Prawdziwy problem był inny. Altair 8800 posiadał tylko 4 kilobajty pamięci (dla porównania przeciętny smartfon ze swoimi gigabajtami to kilka milionów razy więcej) i kod musiał być bardzo zwięzły. Pewnego dnia do dyskusji Gatesa i Allena na kolacji w akademiku włączył się student Monte Davidoff – w efekcie został zatrudniony do prac i był autorem procedur obsługi arytmetyki zmiennoprzecinkowej. Trzyosobowy zespół pracował przynajmniej po kilkanaście godzin dziennie, Gates zrezygnował z nauki do egzaminów.

Na demonstracji w Albuquerque interpreter wczytywał się do pamięci komputera przez dziesięć długich minut. Allen do tej pory uruchamiał program tylko na symulatorze i do końca nie miał pewności czy aplikacja zadziała. Ed Roberts i jego współpracownicy zdążyli stracić nadzieję, że demonstracja zakończy się sukcesem. Jednak po uruchomieniu interpretera i wprowadzeniu komendy PRINT 2+2 komputer odpowiedział prawidłowo. Można było nawiązać współpracę.

„…tato, mówiłem ci przecież, że kiedyś tu wrócę i zdobędę ten tytuł”

–– Bill Gates po odebraniu tytułu doktora honoris causa.

Miesiąc później Allen został zatrudniony w firmie MITS. Gates pozostał na Harvardzie. Okazało się, że władze uczelni wszczęły wobec niego postępowanie dyscyplinarne. Uczelniany komputer PDP-10 był zakupiony przez Departament Obrony USA. Kontrola wykorzystania sprzętu wykazała, że korzystał z niego głównie tylko jeden student. Gates musiał składać pisemne wyjaśnienia, ostatecznie zarzuty zostały wycofane. Po zaliczeniu drugiego roku studiów również poleciał do Albuquerque. Razem z Allenem założyli firmę Micro-soft. Formalna umowa odnośnie do interpretera Altair BASIC zawierała nietypowe na ówczesne czasy zapisy. Program pozostał własnością Micro-soft a MITS korzystał z niego na zasadzie licencji. Honorarium naliczane było od każdego sprzedanego komputera wyposażonego w interpreter. Dzięki temu Allen i Gates mogli tworzyć wersje interpretera dla różnych systemów operacyjnych. Interpreter BASIC był najważniejszym produktem Microsoft aż do początku lat osiemdziesiątych. Gates nie ukończył studiów. Kiedy w 2007 roku odbierał przyznany mu przez Uniwersytet Harvarda tytuł doktora honoris causa, pierwsze słowa skierował do obecnego na uroczystości ojca: „…tato, mówiłem ci przecież, że kiedyś tu wrócę i zdobędę ten tytuł”.

Z Altair BASIC związany jest prawdopodobnie także pierwszy przypadek piractwa na dużą skalę. Interpreter był kopiowany i rozpowszechniany przez liczne grupy użytkowników. Dziewiętnastoletni Bill Gates był bardzo niezadowolony z tego powodu i napisał list otwarty do hobbystów (Open Letter to Hobbyists). Oskarżył osoby kopiujące interpreter o kradzież, zagroził, że nie będzie tworzył oprogramowania, a nawet wezwał do zapłaty zaległych należności. W odpowiedzi padały zarzuty o prowadzenie prac na sprzęcie finansowanym ze środków publicznych oraz o korzystanie z fragmentów ogólnodostępnego kodu.

6 listopada 1980 roku okazał się przełomowym dniem w historii firmy Microsoft i pierwszym dużym krokiem w stronę rynkowej dominacji. Tego dnia firmy IBM i Microsoft podpisały umowę, na mocy której Microsoft miał dostarczyć system operacyjny dla komputerów IBM PC. Warunki umowy były niecodzienne na ówczesne czasy, Microsoft miał zachować prawo do sprzedawania tego systemu. Bill Gates przewidział, że inni producenci będą kopiować komputer IBM PC i potrzebować oprogramowania, które dostarczy im Microsoft.

Trzeba było jeszcze mieć system, ale z tym Gates poradził sobie bezproblemowo. W listopadzie 1980 roku Microsoft był niedużą firmą i nie posiadał systemu operacyjnego. Wiedział jednak o systemie QDOS opracowanym w firmie Seattle Computer Products. Początkowo zakupił licencję, a w lipcu 1981 pełne prawa do QDOS za kwotę 75 tysięcy dolarów. System otrzymał nazwę MS-DOS i został przystosowany do pracy na komputerach IBM. W 1985 roku odbyła się premiera nakładki graficznej na system DOS o swojsko brzmiącej nazwie Windows 1.0. Olbrzymi rozwój rynku komputerów osobistych w latach 80. i 90. oraz sprawne działanie przedsiębiorstwa doprowadziły do sukcesu finansowego i powstania jednej z największych potęg w branży technologii informacyjnych. Gates w swojej firmie realizował głównie zadania kierowniczo-wykonawcze. Do 1989 roku pracował także w zespołach programistycznych. 15 czerwca 2006 roku ogłosił, że w ciągu dwóch lat odejdzie z przedsiębiorstwa, aby skupić się na działalności dobroczynnej.

„Na świecie panuje tendencja, by zwracać na mnie zbyt dużo uwagi”

–– Bill Gates, „Time”, 30 czerwca 2006.

W latach 1993–2007 Gates był pierwszym na liście 400 najbogatszych Amerykanów Forbesa. W 2007 roku jego majątek przekroczył wartość 100 miliardów dolarów, a media nazwały Gatesa „centymiliarderem”. Od roku 2000 wspólnie z żoną prowadzi organizację filantropijną Bill & Melinda Gates Foundation. Według magazynu Forbes, Gates przekazał w latach 2000–2004 przekazał na cele charytatywne ponad 29 miliardów dolarów.

Trzy miesiące temu na naszej stronie…

Artykuł: Charles Dickens

Charles Dickens

Artykuł: GD-ROM

GD-ROM

Artykuł: Korekcja współczynnika mocy

Korekcja współczynnika mocy

Artykuł: Pasywne zasilacze komputerowe

Pasywne zasilacze komputerowe

Artykuł: Optimum Power Calibration

Optimum Power Calibration

Artykuł: Bash: Instrukcje warunkowe

Bash: Instrukcje warunkowe

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły