poniedziałek,
AMD Virtualization
Starsze wersje popularnych programów realizujących funkcje maszyny wirtualnej swoje zadania realizowały programowo. W połowie lat 2000 firmy Intel i AMD niezależnie od siebie wprowadziły w swoich procesorach obsługę wirtualizacji sprzętowej.
Firma AMD swoje pierwsze układy ze wsparciem sprzętowej wirtualizacji wprowadziła na rynek 23 maja 2006 roku. Były to procesory Athlon 64 (Orleans), Athlon 64 X2 (Windsor) oraz Athlon 64 FX (Windsor). Początkowo nowa technologia otrzymała nazwę kodową „Pacifica” i była nazywana jako AMD Secure Virtual Machine (SVM), w późniejszym okresie wprowadzono nazwę AMD Virtualization (AMD-V).
Początkowo sprzętowe wsparcie wirtualizacji przez procesory nie przyniosło specjalnych korzyści związanych z wydajnością, jednak kolejne modele układów wnosiły kolejne usprawnienia. Do chwili obecnej większość producentów maszyn wirtualnych w nowych wersjach swoich produktów wprowadziło wymóg posiadania procesora ze wsparciem sprzętowej wirtualizacji.
Podobną do AMD-V technologią w przypadku firmy Intel jest Intel Virtualization Technology (VT), pierwszymi procesorami wspierającymi to rozwiązanie były dwa modele Pentium 4 (662 i 672) wprowadzone do sprzedaży 13 listopada 2005 roku.
