sobota,
Advanced Encryption Standard
26 listopada 2001 roku szyfr blokowy AES został przyjęty jako standard w Stanach Zjednoczonych. 26 maja 2002 roku został zaaprobowany przez Sekretarza Stanu i stał się standardem rządu federalnego.
Symetryczny szyfr blokowy Advanced Encryption Standard (AES) opiera się na algorytmie Rijndaela opracowanym przez belgijskich kryptografów Joana Daemena i Vincenta Rijmena. Nazwa „Rijndael” to kombinacja utworzona z części nazwisk twórców szyfru. AES został zaprezentowany w 1997 roku na konkursie zorganizowanym przez National Institute of Standards and Technology (NIST). Advanced Encryption Standard czasami nazywany jest jako Rijndael.
W latach dziewięćdziesiątych stosowany wcześniej szyfr DES (Data Encryption Standard) został uznany za niewystarczający i zaszła potrzeba wprowadzenia nowego standardu. Ogłoszono konkurs na najlepszy algorytm. Do finału konkursu organizowanego przez NIST zakwalifikowano pięć algorytmów szyfrujących. Były to Rijndael, RC6, Mars, Serpent oraz Twofish. Poza oczywistym wymogiem zachowania odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa oceniane były także wydajność, efektywność i łatwość implementacji. Zwycięzcą konkursu okazał się Rijndael. Jesienią 2001 roku AES stał się standardem FIPS-197 (Federal Information Processing Standard), a 26 maja 2002 roku standardem federalnym. Obecnie jest także częścią standardu ISO/IEC 18033-3.
AES jest jedynym publicznie dostępnym szyfrem stosowanym przez amerykańską National Security Agency (NSA, wewnętrzna agencja wywiadowcza). Rijndael doczekał się wielu implementacji, m.in. zawarty został w bibliotekach programistycznych Libgcrypt, wolfSSL, GnuTLS, Network Security Services, OpenSSL, LibreSSL, mbed TLS, axTLS, Microsoft CryptoAPI, tiny-AES-c, Solaris Cryptographic Framework, OpenAES, LibTomCrypt, libSodium, AES Dust, Crypto++, Java Cryptography Extensio.dostępnej w Java Runtime Environment od wersji 1.4.2, PyCrypto, AES-JS. Algorytm wykorzystują narzędzia do archiwizacji i kompresji, m.in. 7z, Amanda Backup, PeaZip, PKZIP, RAR, WinZip, UltraISO. Z AES korzysta większość szyfrowanych systemów plików, np. NTFS, a także oprogramowanie do szyfrowania dysków, m.in. BitLocker, CipherShed, DiskCryptor, FileVault dołączony do systemu Mac OS X, GBDE, Geli, LibreCrypt, LUKS, Private Disk, TrueCrypt, VeraCrypt.
Zestaw instrukcji AES zawierają procesory Intel, AMD i SPARC S3. Starsze układy bez sprzętowego wsparcia algorytmu mogą szyfrować dane na drodze programowej, jednak oznacza to niższą wydajność. Dla porównania Pentium Pro 200 MHz osiąga wydajność 11 MB/s, Pentium M 1.7 GHz 60 MB/s. Nowsze układy z obsługą instrukcji AES, takie jak Intel Core i3/i5/i7, AMD APU, AMD FX, osiągają wydajność 700 MB/s na każdy wątek.
