niedziela,
Środowisko LXQt
3 lipca 2013 roku programista Hong Jen Yee ogłosił powstanie wersji środowiska LXDE opartej o bibliotekę Qt. Celem projektu było stworzenie nowoczesnego środowiska graficznego o małych wymaganiach sprzętowych.
Na bibliotece LXDE (Lightweight X11 Desktop Environment) opiera się m.in. lekka wersja Ubuntu – Lubuntu. Hong Jen Yee był twórcą LXDE. Nadrzędnym jego założeniem było wyprodukowanie środowiska graficznego o stosunkowo niskich wymaganiach dotyczących zasobów. Daje to możliwość w miarę komfortowej pracy na netbookach lub starszych komputerach. Początkowo projekt był oparty o bibliotekę GTK+. Na początku 2013 roku niezadowolony ze zmian w bibliotece GTK+ Hong Jen Yee rozpoczął eksperymenty z alternatywą, jaką było środowisko Qt. 3 lipca 2013 roku ogłosił powstanie wersji LXDE w pełni opartej o QT.
Na efekty przedsięwzięcia nie trzeba było długo czekać – 21 lipca 2013 roku swoją fuzję ogłosiły dwa duże projekty – LXDE i Razor-qt. W początkowych wersjach nowego środowiska GTK+ i Qt miały współistnieć, jednak od razu założono usunięcie z biegiem czasu powiązań z GTK+. Pierwszy efekt współpracy ujrzał światło dzienne 7 maja 2014 roku. 21 maja 2018 roku projekt LXQt formalnie oddzielił się od LXDE.
W świecie Linuksa istnieje wiele środowisk graficznych. Najbardziej rozbudowane, razem ze wzrostem funkcjonalności i nowymi efektami wizualnymi, mają coraz większe wymagania sprzętowe. W Linuksie środowisk graficznych można używać zamiennie, w dużych dystrybucjach, np. Debianie, zamiana jest banalnie prosta. Lekkie środowiska, takie jak LXDE, dają możliwość w miarę komfortowej pracy na maszynach z niewielkimi zasobami sprzętowymi. Oczywiście niezależnie od środowiska, uruchamianie najnowszych wersji programów to kolejne wyzwanie dla zasobów systemu, jednak istnieje jakaś alternatywa – np. lekkie środowisko i praca w pojedynczych instancjach programu.
Takiego wyjścia nie ma w przypadku komercyjnych systemów – najnowsza wersja najpopularniejszego systemu bezwzględnie wymaga 1 GB pamięci operacyjnej, procesora o taktowaniu minimum 1 GHz, w miarę nowej karty graficznej (obsługa DirectX 9) oraz 16 GB miejsca na dysku twardym – na gorszym sprzęcie nie ma możliwości instalacji. Tych wymagań nie spełnia wiele komputerów używanych w polskich szkołach. Stosując starsze systemy, narażamy się na wiele problemów, np. nie można zainstalować nowych wersji niektórych programów.