Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Pierwsza odsiecz wiedeńska

wtorek,

Pierwsza odsiecz wiedeńska

23 listopada 1619 roku polscy lisowczycy odnieśli zwycięstwo nad wojskami Jerzego Rakoczego w bitwie pod Humiennem.

Jesienią 1619 roku trwała już pierwsza faza konfliktu nazwanego później wojną trzydziestoletnią. Habsburgowie znaleźli się w trudnej sytuacji, zbuntowane stany czeskie, śląskie oraz morawskie przejęły prawie całkowitą kontrolę nad terytorium Czech i Śląska. Wojewoda siedmiogrodzki Gabriel Bethlen najechał na Węgry i Słowację, a 27 października wraz z wojskami zbuntowanych stanów stanął pod Wiedniem.

Pomocną dłoń Habsburgom podał król Polski Zygmunt III Waza, na odsiecz Wiednia ruszyli polscy lisowczycy pod dowództwem Walentego Rogowskiego w sile 10 tysięcy ludzi. Mieli oni przekroczyć Przełęcz Dukielską i przez Słowację wkroczyć do Siedmiogrodu, co zmusiłoby Bethlena do wycofania wojsk spod Wiednia.

Przejścia przez Karpaty bronił korpus Jerzego Rakoczego, polskie oddziały ominęły jego wojska rozlokowane na wzgórzach i zaatakowały tyły przeciwnika. Decydująca bitwa rozegrała się w okolicach miasta Humienne. Lisowczycy nie używali metalowych zbroi i nie mieli szans w otwartej walce z węgierską jazdą, dlatego zastosowali taktykę pozorowanej ucieczki. Rakoczy sądził, że odniósł sukces i dał sygnał do pogoni, a swoją piechotę wysłał do plądrowania polskiego obozu. Kiedy Lisowczycy gwałtownie zawrócili, węgierska jazda nie mogła ich dogonić i piechota Rakoczego bez trudu została rozgromiona.

Bethlen na wieść o klęsce Rakoczego i zagrożeniu Siedmiogrodu odstąpił od Wiednia i wycofał się za Dunaj. Wydarzenia z listopada 1619 roku nazywane są dziś pierwszą odsieczą wiedeńską.

Lisowczycy

Lisowczycy to oddziały lekkiej jazdy polskiej sformowane w 1614 roku. Składały się one z najemników różnej narodowości, głównie Polaków, Litwinów i Rusinów. Celem powstania formacji było odciążenie skarbu Rzeczypospolitej od kosztów utrzymywania wojska. Lisowczycy mieli zapewnioną pełną swobodę zagarniania łupów wojennych i to zastępowało im żołd. Siali straszliwe spustoszenie na terenach, gdzie przebywali.

Specjalizowali się w zagonach na terytorium wroga. Wyposażenie i żywność przewozili na koniach jucznych, nie stosowali ciężkich metalowych zbroi. Brak taborów i lekkie ubranie pozwalały na błyskawiczne przemieszczanie, w Europie uważano ich za niezrównaną w szybkości jazdę. Znani byli ze stosowania podstępów i forteli wojennych, doskonałego wyszkolenia jeździeckiego i bojowego oraz dzielności. Z zasad działania tej formacji wynikało okrucieństwo i zamiłowanie do rabunku, co powodowało problemy z tą jednostką w czasie pokoju, z tej przyczyny najemniczy oddział rozwiązano około 1635 roku.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły