Początek strajku w Stoczni Gdańskiej.
Powołano Międzyzakładowy Komitet Strajkowy. Zredagowano ostateczną wersję 21 postulatów.
Rozpoczął się strajk w Stoczni im. Adolfa Warskiego w Szczecinie.
Strajki rozszerzyły się na cały kraj.
Powstała Komisja Ekspertów MKS. Wydrukowano pierwszy numer Strajkowego Biuletynu Informacyjnego „Solidarność”.
W Gdańsku podpisano porozumienie między komisją rządową a MKS-em reprezentującym ponad 700 zakładów. Podobne porozumienia zawarto jeszcze w trzech miastach.
W Gdańsku powołano ogólnopolski Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” oraz Krajową Komisję Porozumiewawczą. Pomysłodawcą nazwy związku był Karol Modzelewski.
„Solidarność” złożyła w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie wniosek o rejestrację i statut.
Sąd Wojewódzki w Warszawie wprowadził samowolnie zmiany w statucie „Solidarności”, KKP ogłosiła gotowość strajkową.
Sąd Najwyższy zarejestrował statut NSZZ „Solidarność”.
Odsłonięto pomnik Ofiar Grudnia w Gdańsku.
Odsłonięto tablicę pamiątkową na murze stoczni w Szczecinie.
Delegacja „Solidarności” spotkała się w Rzymie z papieżem Janem Pawłem II.
Funkcjonariusze milicji w Bydgoszczy dotkliwie pobili trzech działaczy związkowych.
Ukazał się pierwszy numer „Tygodnika Solidarność”.
Zarejestrowano NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”.
Walny Zjazd Delegatów Regionu Gdańskiego wybrał Lecha Wałęsę na przewodniczącego Zarządu Regionu Gdańskiego „Solidarności”.
I tura I Krajowego Zjazdu „Solidarności” w Gdańsku.
II tura zjazdu „Solidarności”, na przewodniczącego Związku wybrano Lecha Wałęsę, przyjęto program Związku pod nazwą Samorządna Rzeczpospolita.
Uchwałą Rady Państwa wprowadzono stan wojenny, zatrzymano trzy tysiące osób, zawieszono naukę w szkołach i na uczelniach, przerwano łączność telefoniczną, wprowadzono godzinę milicyjną.
Pierwszy dzień roboczy stanu wojennego, ruszają strajki.
Pacyfikacja kopalni „Manifest Lipcowy”.
Pacyfikacja kopalni „Wujek”, jej bilans to 9 zastrzelonych i 21 rannych górników.
Oddziały ZOMO rozbiły manifestacje w Gdańsku i Krakowie. W Gdańsku zginęła jedna osoba.
Zakończenie ostatniego strajku okupacyjnego (kopalnia „Piast”).
W Warszawie nadawanie rozpoczęło Radio „Solidarność”.
Powstała Tymczasowa Komisja Koordynacyjna w składzie: Zbigniew Bujak (Region Mazowsze), Bogdan Lis (Region Gdańsk), Władysław Frasyniuk (Region Dolny Śląsk), Władysław Hardek (Region Małopolska).
W wielu miastach odbyły się wielotysięczne manifestacje i kontrpochody „Solidarności”.
Wielotysięczne demonstracje w większych miastach Polski, w wyniku milicyjnych interwencji wiele osób doznało obrażeń ciała.
W Gdańsku powołano Regionalną Komisję Koordynacyjną NSZZ „Solidarność” w składzie: Bogdan Borusewicz, Aleksander Hall, Stanisław Jarosz, Bogdan Lis i Marian Świtek.
W Brukseli powołano Biuro Koordynacyjne NSZZ „Solidarność” za Granicą.
Rocznica porozumień sierpniowych, demonstracje w całym kraju, w Lublinie trzech demonstrantów zabitych przez milicję.
Sejm uchwalił ustawę o związkach zawodowych, na mocy której rozwiązano wszystkie związki zawodowe działające do 13 grudnia.
Wiele zakładów pracy Trójmiasta wzięło udział w proteście przeciwko rozwiązaniu NSZZ „Solidarność”, do robotników dołączyli studenci, doszło do starć z milicją.
W kilku miastach podczas protestów przeciw delegalizacji „Solidarności” doszło do stać z milicją. W Nowej Hucie funkcjonariusz MO zabił 20-letniego Bogdana Włosika.
Lech Wałęsa powrócił z internowania do Gdańska.
Zawieszenie stanu wojennego.
We Wrocławiu aresztowano Józefa Piniora, który uratował przed konfiskatą fundusze „Solidarności” w wysokości 80 mln złotych.
Niezależne demonstracje i pochody „Solidarności” w całym kraju niejednokrotnie kończące się starciami z ZOMO.
Zniesiono stan wojenny.
Sejm uchwalił zmiany w kodeksie karnym, kodeksie wykroczeń i kodeksie postępowania karnego oraz w ustawie o cenzurze pozwalające zaostrzyć represje i zwiększyć kontrolę
Lech Wałęsa otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.
Lech Wałęsa złożył na Jasnej Górze złoty medal Pokojowej Nagrody Nobla.
Międzynarodowa Organizacja Pracy rozpoczęła śledztwo przeciwko władzom PRL w sprawie naruszenia konwencji o wolności ruchu związkowego.
W niewyjaśnionych okolicznościach został zamordowany działacz NSZZ RI „Solidarność” Piotr Bartoszcze.
W Gdańsku zmarł Lech Bądkowski. Na pogrzeb przybyło tysiące osób.
Jedenastu więzionych przywódców „Solidarności” odrzuciło ofertę władz – zwolnienie z więzienia w zamian za wyrzeczenie się przez dwa lata działalności politycznej lub wyjazd za granicę.
Sejm uchwalił amnestię, która objęła wszystkich skazanych i aresztowanych tymczasowo za czyny o charakterze politycznym.
Uwolniono wielu działaczy „Solidarności”.
Uroczystości w rocznicę Sierpnia ’80 przebiegły spokojnie.
Funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa uprowadzili i zamordowali kapelana warszawskiej „Solidarności” księdza Jerzego Popiełuszkę.
Aresztowano współpracujących z podziemną „Solidarnością” oficerów SB, Adama Hodysza oraz Piotra Siedlińskiego.
W uroczystościach pogrzebowych księdza Popiełuszki wzięło udział kilkaset tysięcy ludzi.
SB zatrzymała w Gdańsku kilku działaczy „Solidarności”. Aresztowano trzech z nich: Władysława Frasyniuka, Bogdana Lisa i Adama Michnika, zwolniono Lecha Wałęsę, Stanisława Handzlika, Jacka Merkla, Janusza Pałubickiego, Krzysztofa Pusza i Mariusza Wilka.
W Gdańsku, Poznaniu, Łodzi, Nowej Hucie i Wrocławiu niezależne pochody 1-majowe „Solidarności” zostały zaatakowane przez ZOMO.
W Gdańsku rozpoczął się prowadzony z pogwałceniem zasad prawa proces Bogdana Lisa, Adama Michnika i Władysława Frasyniuka, Lisa skazano na 2,5 roku, Michnika na 3 lata, a Frasyniuka na 3,5 roku więzienia.
Sejm znowelizował ustawę o związkach zawodowych, na jej mocy w jednym zakładzie pracy mogła działać tylko jedna organizacja związkowa.
Obchody podpisania porozumień sierpniowych ograniczyły się do uroczystych nabożeństw.
Podczas wyborów do Sejmu prowadzono akcję liczenia frekwencji wyborczej, w Gdańsku wyniosła ok. 52% (oficjalnie ok. 70%), a w kraju 66% (oficjalnie 78%).
W rocznicę śmierci górników z „Wujka” odbyła się uroczysta msza, na którą przybyły delegacje z wielu miast Polski, przy krzyżu obok kopalni złożono wieńce i kwiaty. Rozchodzących się manifestantów zaatakowała milicja.
W Gdańsku aresztowano Bogdana Borusewicza działającego w podziemiu od momentu wprowadzenia stanu wojennego.
Po mszy w Bazylice Mariackiej upamiętniającej rocznicę Porozumień Gdańskich Wałęsa z grupą kilkudziesięciu osób złożył kwiaty pod pomnikiem Poległych Stoczniowców.
Zwolniono z więzień m.in. Borusewicza, Lisa i Bujaka.
Wałęsa powołał pierwszą od początku stanu wojennego jawną i działającą otwarcie strukturę kierowniczą Związku, Tymczasową Radę NSZZ „Solidarność”. Zaczęły powstawać jawne struktury w zakładach pracy. Komisje zakładowe składały w sądach wnioski o rejestrację.
„Solidarności” została przyjęta do międzynarodowych central związkowych: Światowej Konfederacji Pracy i Międzynarodowej Konfederacji Wolnych Związków Zawodowych.
Powstała Komisja Interwencji i Praworządności NSZZ „Solidarność”. Jej przewodnictwo objął Zbigniew Romaszewski.
Lech Wałęsa powierzył rzecznikowi prasowemu NSZZ „Solidarność” Januszowi Onyszkiewiczowi zadanie utworzenia Komisji Informacji.
Tymczasowa Krajowa Rada Rolników „Solidarność” wybrała na swego przewodniczącego Józefa Ślisza.
Do Polski przyleciał amerykański senator Ted Kennedy. Wręczył nagrodę Praw Człowieka im. J.F. Kennedy’ego Zbigniewowi Bujakowi i Adamowi Michnikowi. Złożył kwiaty na grobie ks. Popiełuszki, spotkał się z Lechem Wałęsą i mieszkańcami Trójmiasta.
Lech Wałęsa poinformował, że komitet obchodów 200-lecia uchwalenia konstytucji amerykańskiej mianował go honorowym członkiem komitetu i zaprosił do udziału w obchodach rocznicy. W lipcu Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił przyznanie „Solidarności” na rok 1987 pomocy w wysokości jednego miliona dolarów.
Po mszy w kościele św. Brygidy kilkutysięczna manifestacja została rozpędzona przez zomowców. Manifestacje odbyły się także w Warszawie, Wrocławiu, Lublinie i Bydgoszczy.
Na wspólnym posiedzeniu TKK „Solidarność” i Tymczasowej Rady NSZZ „Solidarność” powołano jednolite kierownictwo
Z oficjalną wizytą przybył do Polski wiceprezydent USA George H.W. Bush. Spotkał się z Lechem Wałęsą i złożył kwiaty na grobie ks. Popiełuszki.
Odbyło się rządowe referendum w sprawie tempa i zakresu reform, po raz pierwszy władza przyznała się, że nie uzyskała większości.
W Ministerstwie Zdrowia złożono do zaopiniowania statut Fundacji Społecznej „Solidarność”, która miała się zająć rozdysponowaniem miliona dolarów przyznanych „Solidarności” przez Kongres USA.
Początek strajków w Hucie im. Lenina w Nowej Hucie. Protest przerwała akcja ZOMO. W 1988 roku przez cały kraj przetoczyła się fala strajków.
Początek strajku w Stoczni Gdańskiej, po dwóch dniach stocznię otoczyły oddziały ZOMO. Rozmowy z dyrekcją nie dały żadnych rezultatów.
Oddziały specjalne MO rozbiły strajk w Hucie im. Lenina w Krakowie. Dyrekcja „zawiesiła” działalność Stoczni im. Lenina w Gdańsku
Bez podpisania porozumień zakończył się strajk w Stoczni Gdańskiej.
Rozpoczął się strajk w kopalni „Manifest Lipcowy” w Jastrzębiu.
Strajki okupacyjne objęły kopalnie: „Moszczenica”, „Jastrzębie”, „XXX-lecia PRL”, „Borynia”, „ZMP”, „Krupiński”, „Andaluzja”, „1 Maja”, „Morcinek”, „Brzeszcze”, „Jaworzno” i inne. Głównym postulatem było przywrócenie „Solidarności”.
Początek strajku w Stoczni Gdańskiej i Stoczni Północnej. Powołano MKS. W następnych dniach zastrajkowały także stocznie: Remontowa, „Wisła” i „Radunia”.
Generał Kiszczak spotkał się z Lechem Wałęsą w sprawie podjęcia rozmów przy Okrągłym Stole.
Zakończenie strajków w stoczniach. Po ich zakończeniu powstał Międzyzakładowy Komitet Organizacyjny „Solidarność”, który był kontynuacją Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego.
Rząd Rakowskiego podjął decyzję o likwidacji Stoczni Gdańskiej. Lech Wałęsa uznał tę decyzję za prowokację wymierzoną w ideę porozumienia.
Telewizyjna debata Lech Wałęsa - Alfred Miodowicz (szef OPZZ). Wałęsa zdecydowanie pokonał swojego oponenta.
Lech Wałęsa wraz z Bronisławem Geremkiem i Andrzejem Wielowieyskim udali się do Paryża na zaproszenie prezydenta Mitteranda, by wziąć udział w uroczystościach z okazji 40-lecia podpisania Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela.
Zakończyły działalność Międzyzakładowy Komitet Organizacyjny NSZZ „Solidarność” w Gdańsku oraz Regionalna Komisja Koordynacyjna NSZZ „Solidarność”, na ich miejsce utworzono Tymczasowy Zarząd Regionu pod przewodnictwem Bogdana Borusewicza.
W Białymstoku zamordowano księdza Stanisława Suchowolca, duszpasterza miejscowej „Solidarności”.
Rozpoczęły się obrady Okrągłego Stołu. Negocjacje prowadzono w trzech zespołach: do spraw gospodarki i polityki społecznej, reform politycznych oraz pluralizmu związkowego.
Zakończono obrady Okrągłego Stołu.
Sąd Wojewódzki w Warszawie po siedmiu latach, czterech miesiącach i czterech dniach ponownie wpisał NSZZ „Solidarność” do rejestru związków zawodowych.
na posiedzeniu KKW NSZZ „Solidarność” postanowiono m.in. przyjąć w jej skład Bogdana Borusewicza, Lecha Kaczyńskiego i Henryka Wujca. Powołano Prezydium KKW w składzie: Bogdan Borusewicz, Zbigniew Bujak, Władysław Frasyniuk, Stefan Jurczak, Lech Kaczyński, Bogdan Lis, Jacek Merkel, Andrzej Milczanowski, Janusz Pałubicki, Alojzy Pietrzyk, Antoni Tokarczuk i Henryk Wujec.
ukazał się pierwszy numer „Gazety Wyborczej”, powstałej jako organ prasowy Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.
Ukazał się pierwszy numer reaktywowanego „Tygodnika Solidarność”. Redaktorem naczelnym został ponownie Tadeusz Mazowiecki.
Odbyła się pierwsza tura wyborów do Sejmu i Senatu. Kandydaci Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” zdobyli 160 mandatów poselskich na 161 możliwych do zdobycia oraz 92 senatorskie.
Po drugiej turze wyborów reprezentacja parlamentarna „Solidarności” liczyła 161 posłów i 99 senatorów, PZPR
Lech Wałęsa zaproponował utworzenie rządu złożonego z przedstawicieli „Solidarności”, ZSL i SD.
Sejm powołał Tadeusza Mazowieckiego na urząd Prezesa Rady Ministrów.
Wałęsa przemawiał w Kongresie Stanów Zjednoczonych, gdzie został odznaczony Medalem Wolności. Swoje przemówienie rozpoczął od słów rozpoczynających amerykańską konstytucję: We, the People – „My, Naród!”.
Sejm kontraktowy przyjął dziesięć ustaw gospodarczych, które w miejsce realnego socjalizmu wprowadzały podwaliny kapitalizmu.
Sejm przyjął ustawę o zmianie Konstytucji PRL, na mocy której m.in. zmieniono nazwę państwa z Polska Rzeczpospolita Ludowa na Rzeczpospolita Polska i przywrócono koronę orłu białemu w Godle Polski. Usunięto artykuły dotyczące kierowniczej roli partii oraz przyjaźni ze Związkiem Radzieckim.